Οι εργοδότες της «πιάτσας»…

Του ΤΕΝΗ ΚΑΜΑΡΙΔΗ

Πρόσφατα, το συνδικαλιστικό όργανο του ΚΚΕ «όρμηξε» στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Επαγγελματο-Βιοτεχνών Σωτήρη Τσιακίρογλου, κατηγορώντας τον, ότι νουθετεί τα μέλη του, στα πλαίσια συρρίκνωσης των εξόδων τους, να προβούν σε απωλήσεις προσωπικού… Παραφράζοντας τον περί δικαίου νόμο, όπως τουλάχιστον τον εκλαμβάνουν τα συνδικάτα, θα πω πως: «νόμος είναι το δίκιο… όσων το έχουν»! Δε μπορεί να θεσμοθετούμε το… άδικο του εργοδότη! Η στενή συνδικαλιστική αντίληψη «θέλει» ταξικούς εχθρούς τον εργαζόμενο με τον εργοδότη. Βλέπει δηλαδή τον κάθε εργοδότη ως τον μεγαλοβιομήχανο, απόμακρο από τους εργαζόμενους, τους οποίους θεωρεί αριθμούς και όχι ανθρώπινες οντότητες! Με τη διαφορά, ότι οι περισσότεροι εργοδότες, καμία σχέση δεν έχουν μ’ αυτό το «μοντέλο»…

Ο Σωτήρης Τσιακίρογλου, εκπροσωπεί εν προκειμένω, τους μικρούς έως μικρομεσαίους επαγγελματο-βιοτέχνες της περιοχής μας, οι οποίοι δίνουν το δικό τους αγώνα για να σταθούν όρθιοι, στην ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Να διατηρήσουν δηλαδή εν ζωή τις μικροεπιχειρήσεις τους, ώστε να μπορέσουν τελικά και να διασώσουν κάποιες – έστω λιγοστές – θέσεις εργασίας και φυσικά το δικό τους το ψωμί.
Στην λεγόμενη «πιάτσα», εργαζόμενοι και εργοδότες είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα… Εργαζόμενοι είναι όλοι τους, που προσπαθούν ο καθένας από τη δική του πλευρά, να εξασφαλίσει το μεροκάματο. Και δεν είναι λίγες οι φορές που εργοδότες εξοικονομούν για τον εαυτό τους λιγότερα χρήματα απ’ ό,τι οι εργαζόμενοι ή και καθόλου χρήματα για τους ίδιους! Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι για να επιβιώσουν;
Και δεν είναι μόνο η δύσκολη οικονομική συγκυρία που διανύουμε. Αντίπαλος των μικροεργοδοτών, είναι και η ίδια η πολιτεία, η οποία τους «καρφώνει» τα οφειλόμενα και συγχρόνως απαιτεί τα χρεωστούμενα και μάλιστα εντόκως… Αντί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της μικροεπιχείρησής τους, αντιθέτως καραδοκεί διά των ελεγκτικών της οργάνων, ώστε με την πρώτη «στραβοτιμονιά» να τους κοντήνει ακόμη περισσότερο!
Έχουμε λοιπόν τους λεγόμενους μικρο-εργοδότες, εν μέσω εργαζομένων και πολιτείας, να προσπαθούν να παραμείνουν αλώβητοι και να συνεχίσουν με επιτυχία – κερδοφορία τις δουλειές τους! Πράγμα αδύνατον και αναφέρομαι σε ανεξαίρετο κανόνα! Δεν είναι συμπτωματικό άλλωστε το γεγονός, ότι πολλοί πρώην επαγγελματο-βιοτέχνες, αποφάσισαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους και να γίνουν εργαζόμενοι σε άλλες επιχειρήσεις, ώστε να σιγουρέψουν τουλάχιστον τον άρτον τον επιούσιον! Πάνε οι εποχές που οι ιδιώτες «κονομούσαν» εκατομμύρια κι οι εργαζόμενοι δούλευαν για… τρεις κι εξήντα!
Ας αναζητήσουν λοιπόν αλλού τους αδιάλλακτους εργοδότες που απολύουν μαζικά εργαζόμενους εκμεταλλευόμενοι το σημερινό οικονομικό περιβάλλον και όχι στα μέλη της Ομοσπονδίας Επαγγελματο-Βιοτεχνών Ξάνθης…
Και κάτι ακόμα… Να είναι σίγουροι οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, ότι η οποιαδήποτε απομάκρυνση εργαζόμενου από μικρομεσαίο εργοδότη, δε γίνεται ποτέ ελαφρά τη καρδία και χωρίς ψυχικό κόστος…