Ένας Ξανθιώτης επιστήμονας που ζει και εργάζεται στην Αθήνα, έγινε άθελά του «πρόσωπο των ημερών» το περασμένο δεκαπενθήμερο, μέσα από ένα θλιβερό περιστατικό.Ο Δημήτρης Παρσάνογλου είναι καθηγητής κοινωνιολογίας, ερευνητής για θέματα μετανάστευσης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συνεργάτης του Κέντρου Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για τον ρατσισμό, την οικολογία, την ειρήνη και τη μη Βία «Αντιγόνη», καθώς και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο ίδιος έχει πραγματοποιήσει αρκετές μελέτες για το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Παρσάνογλου δεν είναι ούτε… «κουκουλοφόρος» ούτε «πολίτης β΄ κατηγορίας», αλλά ένας σεμνός και λαμπρός επιστήμονας, γεγονός που δίνει άλλη χροιά σε όσα συνέβησαν εις βάρος του και στην όχι ενδεδειγμένη ex cathedras αντιμετώπισή του.
Περαστικός από την πλατεία Ομονοίας (στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους) στις 19.30 του απογεύματος του Σαββάτου 17 Οκτωβρίου, παρενέβη μόλις αντελήφθη δύο ένστολους αστυνομικούς να ξυλοκοπούν μετανάστη αφρικανικής καταγωγής και να τον ρίχνουν στο έδαφος. Η παρέμβασή του συνίστατο στο ότι ζήτησε από τους αστυνομικούς να σταματήσουν να χτυπούν το μετανάστη αφού τον είχαν ήδη ακινητοποιήσει. Κάτι που έκαναν κι άλλοι παρευρισκόμενοι που αντιλήφθηκαν το περιστατικό. Το αποτέλεσμα ήταν οι δύο αστυνομικοί να συλλάβουν και τον κ. Παρσάνογλου για εξύβριση και αντίσταση κατά της αρχής(!), παρότι ο ίδιος τους είπε επανειλημμένα ότι δεν έχει την πρόθεση να φέρει αντίσταση.
Η περιπέτειά του συνεχίστηκε στο αστυνομικό τμήμα της οδού Καλλιδρομίου όπου «φιλοξενήθηκε» εκείνο το Σαββατοκύριακο μαζί με τον άτυχο μετανάστη κ. Tony Bright, για να οδηγηθεί με τη διαδικασία του αυτόφωρου στα δικαστήρια της Ευελπίδων το πρωί της Δευτέρας 19/10. Τελικά, δόθηκε αναβολή της δίκης για τις 29 Οκτωβρίου, ημέρα κατά την οποία επιβλήθηκε στον κ. Παρσάνογλου ποινή φυλάκισης δέκα ημερών. Κάτι που –φυσικά- δεν τον ικανοποιεί, διότι όπως δήλωσε ο ίδιος σε ΜΜΕ «δεν διέπραξε αδίκημα, αλλά εκτέλεσε μια υποχρέωσή του ως πολίτης». Ο εισαγγελέας πρότεινε την επιβολή φυλάκισης δέκα ημερών λόγω έντιμου πρότερου βίου και «επειδή οι μάρτυρες υπεράσπισης που κλήθηκαν στη δίκη μίλησαν για την ενασχόληση του ίδιου με τα κοινωνικά και μεταναστευτικά ζητήματα και προσκομίστηκαν έγγραφα με δελτία τύπου και ανακοινώσεις υποστήριξης προς το πρόσωπό του από την Ελλάδα και το εξωτερικό». Ο κ. Παρσάνογλου κρίθηκε ένοχος κατά πλειοψηφία καθώς η μία δικαστής τον έκρινε αθώο, ενώ στην απόφαση ασκήθηκε έφεση.
Στην πρώτη προφυλάκισή του στο αυτόφωρο, ο εισαγγελέας του είχε πει «στο κρατητήριο θα έχεις την ευκαιρία να ξαναδουλέψεις με μετανάστες», κάτι που εύλογα απετέλεσε πηχυαίο τίτλο για μερίδα ΜΜΕ. Σχετικά με το Νιγηριανό μετανάστη κ. Bright, ο εισαγγελέας πρότεινε ποινή τεσσάρων και έξι μηνών φυλάκισης για την κατηγορία της εξύβρισης και μετατροπή της κατηγορίας της αντίστασης σε απείθεια.
Στην υπόθεση του κ. Παρσάνογλου δόθηκε έκταση από ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ, ενώ συλλέχθηκαν 1.148 υπογραφές διαμαρτυρίας μέσα από διαδικτυακή κινητοποίηση.
«ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ»
«Στην απολογία μου, το επιχείρημα ήταν ότι δεν νοιώθω να διέπραξα κάποιο αδίκημα, αλλά εκτέλεσα μια υποχρέωσή μου ως πολίτης εφόσον βρέθηκα μπροστά σε μια σκηνή αναίτιας βίας. Ακόμα και το γεγονός ότι η ποινή που προτάθηκε ήταν πολύ χαμηλή, δεν μας ικανοποιεί. Δεν θεωρούμε ότι είμαστε ένοχοι για κάτι», επαναλαμβάνει σε συνομιλία μας ο κ. Παρσάνογλου. Κάποια δε εξ όσων καταθέτει, θυμίζουν όσα κατέθετε χθες στη «Θ» ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Κώστας Γούναρης, καταδεικνύοντας την κοινή επιστημονική πεποίθηση που στέκεται απέναντι στις περί αντιθέτου «κορόνες»… Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Παρσάνογλου συμμετείχε με την επιστημονική ιδιότητά του και σε σεμινάρια επιμόρφωσης αστυνομικών σε Πάτρα, Σπάρτη και Ηγουμενίτσα. Τα σεμινάρια έγιναν σε συνεργασία της Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων με το Κέντρο Πληροφόρησης «Αντιγόνη» και αφορούσαν το trafficking και το νομοθετικό πλαίσιο αντιμετώπισής του..
«Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με τους μετανάστες, άλλωστε ο συγκεκριμένος είχε χαρτιά και ήταν νόμιμος» λέει ο κ. Παρσάνογλου και εξηγεί: «Δεν ήμουν ο μόνος, υπήρχαν κι άλλοι που αντέδρασαν. Δεν παρακώλυσα τη διαδικασία που ωστόσο ήταν βίαιη, δεν εξέτασα τους λόγους σύλληψης… Οι πραγματικές διαστάσεις του συμβάντος είναι ότι απλά αντέδρασα στην άσκηση αναίτιας βίας. Ο πολίτης έχει δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί όταν η αστυνομία υπερβαίνει τα καθήκοντά της. Πάντως το πρόβλημα είναι γενικό, είναι το αποτέλεσμα πίεσης που δέχονται τα αστυνομικά όργανα από την πολιτική και φυσική ηγεσία να είναι πιο αποτελεσματικά».
Μετά την από έδρας ειρωνεία πάντως, ο κοινωνιολόγος καταθέτει ότι η συμπεριφορά των οργάνων της τάξης απέναντί του ήταν καλή. Ωστόσο, μετά την εμπειρία στο κρατητήριο δηλώνει: «Στο κρατητήριο βλέπει κανείς κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζονται με κατασταλτικό τρόπο. Προβληματίστηκα για το πώς αναπαράγονται κάποιες καταστάσεις και πώς αναπαράγεται το λεγόμενο λούμπεν στοιχείο. Όμως, πέρα απ’ όλα αυτά, υπάρχει και κόστος και το δικαστικό σύστημα είναι μια ολόκληρη βιομηχανία. Κρατήσεις –συχνά αυθαίρετα και καθ’ υπέρβαση ορίων- δίκες, διογκωμένα κατηγορητήρια, μια κατάσταση που λειτουργεί έτσι αναπαράγοντας κοινωνικά προβλήματα που δεν μπορεί να τα λύσει. Με επακόλουθο και η αστυνομία να γίνεται έτσι και αυτή μέρος του προβλήματος».
«ΟΧΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ»
Ενοχλημένος από την ειρωνική απάντηση δικαστή σε κοινωνιολόγο («στο κρατητήριο θα έχεις την ευκαιρία να ξαναδουλέψεις με μετανάστες»), ο κ. Παρσάνογλου κάνει λόγο για «ιλαροτραγικές καταστάσεις, άκρως σουρεαλιστικές, σαν σενάριο ταινίας με χιούμορ». Και αναφέρεται σε «κοινωνικά προβλήματα που απλά περνάνε από τις δικαστικές αίθουσες», σε «απίστευτες ατάκες που ακούγονται» ένθεν κακείθεν, σε φτωχοδιάβολους που δημιουργούν γκροτέσκες καταστάσεις «όπως μια κυρία, κατηγορούμενη επειδή έκλεψε… σοκολάτες αξίας 45 ευρώ», σχολιάζοντας: «Δεν φανταζόμουν το τόσο μεγάλο μέγεθος της κοινωνικής ταξινόμησης. Η δικαιοσύνη λειτουργεί ταξικά, η αστυνομία ασκεί έλεγχο και αυτά γίνονται σε ταξικό επίπεδο. Στα μεγάλα αστικά κέντρα το πρόβλημα είναι εμφανές και μεγαλύτερο, υπάρχει καταφανής κοινωνικός έλεγχος σε ταξικό επίπεδο. Στην επαρχία, η αστυνομία δεν παίζει αυτό το ρόλο, αλλά στις μεγαλουπόλεις στοχεύει σε επικίνδυνες τάξεις, επικεντρώνει στους τελευταίους τροχούς της άμαξας. Επίσης, δεν εξετάζεται η σχέση αστυνομίας και δικαιοσύνης, το “τύλιγμα σε μια κόλλα χαρτί” και τα διογκωμένα κατηγορητήρια…».
Φτάνοντας στο δια ταύτα όλων αυτών που αποτελούν υπαρκτά προβλήματα και συνεχίζουν να ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία –συχνά με εκρηκτικές εξάρσεις- ο κ. Παρσάνογλου δηλώνει: «Θέλει ψύχραιμη συζήτηση και όχι με όρους εμφυλίου πολέμου. Υπάρχει “ένας κόσμος χωριστά” όπως λένε κι οι Γάλλοι, ωστόσο δεν είναι κάτι μακρινό απ’ τον καθένα μας. Και πρέπει να συζητηθεί σοβαρά, όχι όπως γίνεται ως τώρα. Για παράδειγμα, από τη μια έχουμε τη συγνώμη του υπουργού και την απομάκρυνσης του αρχηγού της αστυνομίας (σσ. αναφέρεται στην… τραγελαφική σύλληψη του εμβληματικού Δημήτρη Παπαχρήστου) κι από την άλλη την επιστροφή στην αστυνομοκρατία. Δεν λύνονται τα προβλήματα με κινήσεις εντυπωσιασμού, με σπασμωδικές ενέργειες και πυροτεχνηματικό τρόπο. Κάποιες περιπτώσεις θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν με άλλο τρόπο για την ανακούφιση των κοινωνικών προβλημάτων».
Θοδωρής Μπακάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου