Η μεταφορά των οικονομικών υπηρεσιών στο νέο κτίριο αντικείμενο καταγγελίας των φορτο-ταξιτζήδων

Για μη ενημέρωση των ίδιων και ανάθεση της μεταφοράς των Διευθύνσεων Οικονομικών Υπηρεσιών (ΔΟΥ) σε εταιρία της Θεσσαλονίκης, κάνουν λόγο με καταγγελίες τους οι οδηγοί φορτοταξί της Ξάνθης.
Μετά από αντίστοιχα περιστατικά του παρελθόντος που αποτυπώνουν μια… προτίμηση υπηρεσιών της Ξάνθης σε αναθέσεις εργασιών σε εταιρίες εκτός πόλης, η «Θ» επικοινώνησε με τους διευθυντές των ΔΟΥ της Ξάνθης, καθώς και με τον πρόεδρο των εργαζομένων σ’ αυτές. Ο τελευταίος, εφοριακός κ. Βασίλης Αντωνίου, επεσήμανε ότι «δεν είναι μόνο η μεταφορά, αλλά ένα πακέτο εργασιών που περιλαμβάνει και τη συσκευασία, την εξασφάλιση των ειδών, καθώς και την τοποθέτησή τους». Σημείωσε δε ότι «έγινε προκήρυξη αλλά δεν εμφανίστηκε κανείς» και μας παρέπεμψε για περισσότερα στον προϊστάμενος της Α΄ ΔΟΥ κ. Κωνσταντίνο Φαρμάκη.
«Κανένας δεν έκανε προσφορά» επιβεβαίωσε και εκείνος με τη σειρά του, λέγοντας: «Έχουν ενημερωθεί όλοι, παίρνοντας τη διακήρυξη που εγώ έγραψα. Πρόκειται για πρόχειρο διαγωνισμό, συνεπώς δεν είχαμε την υποχρέωση δημοσίευσης της προκήρυξης στον τύπο» δήλωσε και γνωστοποίησε ότι τον διαγωνισμό ανέλαβε η Β΄ ΔΟΥ.

«ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΩΣΕΙ ΛΑΒΗ ΓΙΑ ΥΠΟΝΟΙΕΣ»
Έτσι, κλείσαμε τον κύκλο μιας πλήρους ενημέρωσης, με τον πρόεδρο κ. Ηλία Αλτιντζή να δηλώνει κατηγορηματικά: «Πρόκειται για μια διαδικασία που τυπικά ξεκίνησα εγώ και διεκπεραίωσε ο κ. Δανιηλίδης. Γνωρίζω ότι έστειλε πέντε fax ο ίδιος σε εταιρίες της Ξάνθης, ενημερώνοντας τους ενδιαφερόμενους ώστε να καταθέσουν πρόταση. Άπαντες κώφευσαν, κανείς δεν απάντησε, καμία προσφορά δεν ήρθε και εμφανίστηκε μόνο η Θεσσαλονίκη».
Ο κ. Αλτιντζής προσθέτει ότι «αυτή η εταιρία της Θεσσαλονίκης έκανε πρόσφατα την μεταφορά της Β΄ ΔΟΥ Κατερίνης. Πρόκειται για εταιρία απόλυτα εξειδικευμένη στο αντικείμενο και με τρομερή οργάνωση, που ανέλαβε τα πάντα». Και –«προς αποφυγή παρεξηγήσεων» όπως ο ίδιος δηλώνει- καταθέτει τα εξής: «Η εταιρία μου είναι άγνωστη, βρίσκομαι 25 χρόνια εδώ και δεν έχω δώσει λαβή για υπόνοιες. Οφείλω δε να καταθέσω ότι πάντα είμαι υπέρ του τοπικού παράγοντα. Για παράδειγμα, σε μειοδοτικό διαγωνισμό για τα έπιπλα της εφορίας, υπήρχε και μια εταιρία από την Ελασσόνα. Ευχόμουν να μην πάρει αυτή το διαγωνισμό και τελικά τον πήρε μια Ξανθιώτικη εταιρία».
Τέλος ο κ. Αλτιντζής επιστρέφει στην απολύτως οργανωμένη δουλειά που έγινε κατά την μεταφορά και καταλήγει λέγοντας: «Δεν ξέρω αν υπήρχαν δυνατότητες από τους εδώ μεταφορείς, να κάνουν κάτι τόσο οργανωμένο, αναλαμβάνοντας τα πάντα. Εμείς, μόνο… ετικέτες στα γραφεία μας χρειάστηκε να βάλουμε…».
Θοδωρής Μπακάλης