Όταν θέλουμε μπορούμε

«Σε λίγους μήνες συμπληρώνω τα 30 και αυτό μου έχει προκαλέσει τεράστιο άγχος. Δεν μπορώ να κοιμηθώ, ψάχνω συνεχώς για να ανακαλύψω ρuτiδες, χαλάρωση και τα μαλλιά μου για άσπρες τρίχες. Νιώθω άβολα, φοβάμαι δε θα είμαι πια επιθυμητή στο ανδρικό φύλο γιατί θα με θεωρούν μεγάλη. Νομίζω πως έχασα τα καλύτερα χρόνια μου διαβάζοντας μέσα σε ένα γραφείο. Τώρα που θέλω να ζήσω λίγο δεν είμαι πια μεγάλη για τέτοια;

Νίκη»

Αγαπητή Νίκη,
Επίτρεψέ μου να σου πω ότι διακρίνω μια υπερβολή στα λεγόμενά σου. Εννοώ πως έχεις επηρεαστεί πολύ από το γεγονός ότι όπου να’ ναι πατάς τα πρώτα –αντα. Μου κάνει τρομερή εντύπωση.. Είσαι λίγο μεγάλη για να ζήσεις στα 30 σου χρόνια;; Δηλ όσοι είναι πάνω από τα 30 θα έπρεπε να έχουν κλειστεί στο σπίτι τους και να πάψουν να χαίρονται τη ζωή! Κι όμως υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως η καλύτερη ηλικία για να απολαύσει κανείς τη ζωή είναι από τα 40 και μετά! Αν παρακολούθησες το θέμα της προηγούμενης στήλης θα πρόσεξες πως δημοσίευσα το θέμα μιας άλλης 30χρονης κοπέλας με το ψευδώνυμο (ή μικρό όνομα) Θάλεια. Η περίφημη κρίση των τριάντα είναι…κατασκευασμένη. Τι εννοώ με αυτό; Θέλω να πω πως έτσι το παρουσιάζουν (συμφέροντα;) και έτσι πιστεύουμε κι εμείς με τη σειρά μας. Για σκέψου το λίγο.. Τι ακριβώς σημαίνουν τα 30 χρόνια σου; Μήπως πως είσαι στη καλύτερή σου φάση για δημιουργία; Μήπως οτι τώρα είναι ο καιρός να φτιάξεις πράγματα στη ζωή σου (αν σκεφτείς πως μέχρι τα 25 ή 27 κλπ χρόνια μας οι περισσότεροι από μας σπουδάζουμε); Μήπως τώρα ξεκινάει η ζωή για σένα μιας και μέχρι τώρα συγκέντρωνες εφόδια κλεισμένη όπως λες σε ένα γραφείο; Κι αν ήταν απαραίτητο αυτό; Υπάρχει κόσμος (ολοένα αυξανόμενος) που στα 35, 40 και 50 του χρόνια αποφασίζει να (ξανα)σπουδάσει! Αυτοί οι άνθρωποι είναι πραγματικά αξιέπαινοι και συγχρόνως προσφέρουν μεγάλη αισιοδοξία και στους γύρω τους με την τόλμη και το κουράγιο τους! Περνούν παράλληλα το μήνυμα πως η ζωή αξίζει και είναι όμορφη, δημιουργική και ευχάριστη σε κάθε ηλικία αρκεί να το θέλουμε! Η κάθε ηλικία έχει τα καλά και τα λιγότερα καλά της. Κι έπειτα ποιος σε εμποδίζει πιστεύεις, παράλληλα με το γραφείο ή ό,τι άλλο κάνεις, να ζήσεις; Να χαρείς; Το μόνο εμπόδιο θεωρώ εγώ είναι οι σκέψεις που κάνεις. Το άγχος σου με την ηλικία σε έχει καταβάλλει τόσο ώστε να έχεις χάσει ακόμα και τον ύπνο σου! Μια κατάσταση το λιγότερο νευρωτική.. Ξέχασέ τα όλα.
Κάτι ακόμα. Πόση διαφορά θεωρείς ότι έχεις ως προς την εμφάνισή σου τώρα που γίνεσαι 30 σε σχέση με τα 25 σου για πχ; Μεγαλώνεις ναι, αλλά ποιος σου είπε πως μια γυναίκα στα 30 της δεν είναι όμορφη και ελκυστική; Η απόφαση είναι δική σου. Μπορείς να δεις την όμορφη πλευρά της ζωής και να βγεις τώρα να κάνεις όσα ονειρεύεσαι ή να περάσεις από τώρα το υπόλοιπο της ζωής σου ψάχνοντας για τα σημάδια του χρόνου. Πιστεύεις μετά απ’ όλα αυτά πως αξίζει τον κόπο; Πως οι φόβοι σου έχουν βάση;
Θα χαρώ να μου ξαναγράψεις τις σκέψεις σου πάνω σε όσα «κουβεντιάσαμε» εδώ.
Μη ξεχνάς πως όταν θέλουμε, είναι σίγουρο , μπορούμε!!!