Το εμπόριο ελπίδας και οι… «δήμιοί» της!

Του ΤΕΝΗ ΚΑΜΑΡΙΔΗ

Κυριολεκτικά άδοξο τέλος για τα προγράμματα stage με χιλιάδες νέους να βλέπουν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται, ψάχνοντας να βρουν μια λογική εξήγηση…
Και δεν αναφέρομαι στις προεκλογικές προσλήψεις που έτσι κι αλλιώς έγιναν με προκλητικό τρόπο, αλλά σ’ όλα εκείνα τα παιδιά που έπεσαν θύματα ενός ιδιότυπου «εμπορίου ελπίδας» από την προηγούμενη κυβέρνηση, για νά ‘ρθει η σημερινή (κυβέρνηση) και να λειτουργήσει ως… δήμιος αυτής της ελπίδας!

Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν τραγικά λάθη, τα οποία όμως καλούνται να πληρώσουν αυτά τα παιδιά. Το μοναδικό τους σφάλμα, ότι εμπιστεύθηκαν την υποτιθέμενα «ευνομούμενη πολιτεία» με την οποία υπέγραψαν ένα συμβόλαιο τιμής…
Δυστυχώς αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά, η αναξιοπιστία των κυβερνώντων, η οποία έχει άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις, όχι μόνο σε κάποιες ομάδες ελλήνων πολιτών κατά περίπτωση, αλλά στο γόητρο αυτής καθ’ αυτής της χώρας μας εντός και εκτός συνόρων!
Οι συμβασιούχοι του stage έχουν αποκτήσει εργασιακή εμπειρία στους τομείς όπου απασχολήθηκαν και εκ των πραγμάτων διαθέτουν προσόντα επιπλέον από αυτά που διαθέτουν κάποιοι άλλοι εν δυνάμει υποψήφιοι στους προσεχείς διαγωνισμούς…
Δεν εξετάζω τον τρόπο με τον οποίο έγιναν αυτές οι προσλήψεις, αλλά το δια ταύτα… Ότι δηλαδή, άλλα πράγματα συμφωνήθηκαν μεταξύ των δύο πλευρών, μεταξύ δηλαδή των εργαζομένων και της πολιτείας και άλλα πράγματα γίνονται κατόπιν εορτής.
Σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι τέτοιο στον ιδιωτικό τομέα, θα υπήρχε άμεση παρέμβαση της εποπτείας εργασίας και θα τιμωρούσε σκληρά τον «εργοδότη» ο οποίος δεν θα τηρούσε τους όρους της συμφωνίας. Αποδεικνύεται λοιπόν για ακόμη μια φορά ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει ούτε συνέπεια, αλλά ούτε και συνέχεια…
Αποδεικνύεται συγχρόνως ότι «κράτος» είναι τα κόμματα που κυβερνούν αυτή την χώρα και που πλάθουν και αναπλάθουν σύμφωνα με τα εκάστοτε μικροπολιτικά συμφέροντα τους νόμους, κόβοντας και ράβοντάς τους στα μέτρα τους!
Η αρρωστημένη «φιλοσοφία» που διέπει τα εκάστοτε κόμματα που βρίσκονται στην κυβέρνηση, δυστυχώς δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ… Σου λέει, θα πριμοδοτήσω ανθρώπους που ευνοήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση, για να τους καταστήσω μέλη του κρατικού μηχανισμού και να τους έχω στα πόδια μου για μια ζωή;
Δίνουν μια γροθιά και γκρεμίζουν λοιπόν τα όνειρα αυτών των ανθρώπων, τα οποία ίσως έχτισαν «λαθραία» οι προηγούμενοι… Και αντί να χτυπήσουν το γαϊδούρι, χτυπάνε για ακόμη το σαμάρι, με αποτέλεσμα το γαϊδούρι (η εκάστοτε κυβέρνηση), να συνεχίζει να παραμένει… γαϊδούρι!
Να ήταν άραγε η μοναδική περίπτωση –τραγική διαπίστωση ότι σ’ αυτή τη χώρα δεν υπάρχει συνέπεια και συνέχεια των εκάστοτε κυβερνήσεων; Μήπως και σε άλλες περιπτώσεις εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής δεν αλλάζουν θέσεις και στάσεις, άσχετα αν αυτό καθίσταται επικίνδυνο για το γενικότερο συμφέρον της χώρας μας; Χρόνια τώρα φωνάζουμε για μια ενιαία πολιτική σε θέματα εθνικού ενδιαφέροντος και συμφέροντος… Και επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά η στήλη που διαρκώς επισημαίνει την αναγκαιότητα να υπάρξει στους εκάστοτε κυβερνώντες η αντίληψη διαχειριστή της εξουσίας και όχι η ιδιοκτησιακή αντίληψη περί την εξουσία…
Και οι διαχειριστές αυτής της χώρας πρέπει κάποτε να γίνουν αξιόπιστοι, γιατί εκείνο που τραυματίζουν βαθύτατα με τέτοιες συμπεριφορές, δεν είναι μόνο κάποιες ομάδες ελλήνων πολιτών, που συνήθως πέφτουν θύματα αυτής της λογικής, αλλά είναι το ίδιο το ελληνικό κράτος, το οποίο είναι ανάξιοι να διοικήσουν…