ΝΤΟΡΙΝΑ ΜΑΛΛΙΟΥ: «ΑΥΤΗ Η ΓΕΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΕ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ»
Εγκαινιάστηκε το βράδυ του Σαββάτου η έκθεση ζωγραφικής «Physitropia – Naturalis 2» της Ντορίνας Μάλλιου, στην αίθουσα τέχνης «Ορφέως 20» στην παλιά Ξάνθη.
Περνώντας και μόνο κάποιος έξω από τον περίοπτο χώρο, βλέπει το χρώμα και το φως που ξεχειλίζει από τα έργα της Αθηναίας καλλιτέχνιδας που ζει στη Θεσσαλονίκη. Και που επέλεξε την Ξάνθη για να κάνει την τρίτη ατομική έκθεσή της, μετά τις επιτυχημένες πρώτες εκθέσεις σε Παρίσι και Θεσσαλονίκη. Συνεργάτιδα της επιτυχημένης «Cheap Art» από το 2004 και συμμετέχουσα στην πρώτη «Biennale» της Θεσσαλονίκης, απέσπασε επιπλέον το δεύτερο βραβείο του διαγωνισμού του αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Επιπλέον, διδάσκει Ιστορία της τέχνης σε σχολείο.
«Άξαφνα –θαρρείς και ανοίγεις μάτια μεθυσμένα- αντικρίζεις κήπους παραδεισένιους όπου ενδημούν σχήματα, χρώματα, αρώματα και εικόνες» γράφει μεταξύ άλλων για τη Ντορίνα Μάλλιου η ιστορικός τέχνης Ελένη Κάρτσακα. Δίνοντας ίσως την εξήγηση στο γεγονός ότι η έκθεση δένει με την «πόλη των χιλίων χρωμάτων και αρωμάτων» γοητεύοντας από την πρώτη μέρα το κοινό της. Μια έκθεση που θα διαρκέσει ως τις 15 Νοεμβρίου με καθημερινές ώρες λειτουργίας 17.00-20.30.
«Σπούδασα στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, από το 1996 ως το 2001 και από εκεί και πέρα ξεκίνησε κατευθείαν η σταδιοδρομία μου» λέει η Ντορίνα Μάλλιου, αφήνοντας την ίδια να παραθέσει το ιστορικό της καλλιτεχνικής πορείας της. «Ξεκίνησα με μια πολύ σημαντική ομαδική έκθεση στην Κύπρο. Μεγάλη εμπειρία, πρώτη έκθεση στο εξωτερικό και κατευθείαν στα βαθιά. Και από εκεί και πέρα σιγά-σιγά, λίγο στην Αθήνα, στην Τεχνόπολη (στο Γκάζι), πάντα σε ομαδικές. Είχα την μεγάλη ευκαιρία να κάνω την πρώτη ατομική έκθεσή μου στο Παρίσι, το 2008 (σσ. στη γκαλερί «La Hune Brenner»). Ήταν μια πολύ μεγάλη στιγμή για μένα, όταν ένας Γάλλος γκαλερίστας ανταποκρίθηκε αμέσως και πριν φύγω από το Παρίσι ως επισκέπτρια, προγραμμάτισα την έκθεση!».
Έχοντας συμμετάσχει σε είκοσι ομαδικές κι έχοντας διοργανώσει τρεις ατομικές εκθέσεις, η καλλιτέχνιδα μιλά για τα ξεχειλισμένα από χρώμα φως θέματα που έφτασε να δουλεύει: «Αυτό προέκυψε σταδιακά. Η αλήθεια είναι ότι στη σχολή ξεκίνησα με πάρα πολύ βαριά χρώματα και σκοτεινά. Μπορώ να πω ότι άνοιξε λίγο το χρώμα μου μέσα από κάποιες καταστάσεις συναισθηματικής άνθισης… Και στην πορεία δουλεύοντας, απελευθερώθηκα από πάρα πολλά στερεότυπα και στεγανά που έχουμε συνήθως εμείς οι απόφοιτοι της σχολής. Η αλήθεια είναι ότι άφησα τον εαυτό μου πάρα πολύ ελεύθερο, χωρίς φραγμούς. Πάντα έλεγαν -και στη σχολή- να μη γινόμαστε διακοσμητικοί, να βάζουμε πολύ τολμηρά χρώματα, επειδή είναι δύσκολο να συνδυάσεις το κίτρινο με το μοβ ή το πορτοκαλί με το μπλε, γιατί αυτά “βγάζουν μάτι”. Ωστόσο μου αρέσει να παίζω μ’ αυτή τη σχέση βασικού-συμπληρωματικού χρώματος, δηλαδή με τα δύσκολα. Είναι οπτικές ψευδαισθήσεις, οφθαλμαπάτες, ένα παιχνίδι που άφησα τον εαυτό μου να μπει μέσα και βλέπω ότι αρέσει πάρα πολύ και στον κόσμο. Παρόλο που τα τόσο έντονα χρώματα είναι δύσκολα, έχεις την εντύπωση ότι… είναι πιο μεγάλα από εσένα. Δεν αντέχεις τόσο πολύ χρώμα σε τέτοιες ποσότητες, αλλά αρέσει στον κόσμο».
«ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ, ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΑΥΡΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ»
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη τις δύο πρώτες μέρες λειτουργίας της έκθεσης. Εύλογο, αφού η Ντορίνα Μάλλιου ξεκινά με το προβάδισμα των ελκυστικών χρωμάτων και της αισιοδοξίας που αποπνέουν τα έργα της. «Λατρεμένη εμπειρία» χαρακτηρίζει η ίδια την παρουσία της εδώ κι εξηγεί: «Υπάρχει μια περίεργη, γοητευτική αύρα εδώ… Μου αρέσει πολύ το μέρος, όταν επισκέφτηκα την Ξάνθη το καλοκαίρι και γύρισα τη παλιά πόλη, γοητεύτηκα ειλικρινά και νομίζω ότι τώρα που εκθέτω ανταποκρίνονται και οι άνθρωποι. Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία, έρχεται πάρα πολύς κόσμος από την πόλη, που δεν με γνωρίζει και υπάρχει θετική ανταπόκριση στη δουλειά μου».
Η ίδια είναι Αθηναία και ζει κατ’ επιλογή στη Θεσσαλονίκη, κάνοντας ένα πρώτο βήμα… αποκέντρωσης: «Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό, κόσμος που δεν σε ξέρει να σε καλοδέχεται, να του αρέσει η δουλειά σου και να στο δείχνει. Και συνεχίζω γιατί παίρνω αυτό το μήνυμα: το χρώμα είναι ζωή, το χρώμα είναι αισιοδοξία, το χρώμα είναι ενέργεια. Προσπαθώ να είμαι όσο πιο αυθόρμητη μπορώ, αυθεντική, πηγαία, γιατί βάζουμε πολλά κλισέ κι εμείς οι καλλιτέχνες. Υπάρχουν μόδες στην τέχνη, υπάρχουν νοοτροπίες, κινήσεις για να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί με την Ευρώπη. Υπάρχουν τέτοια ζητήματα, απλά εγώ προσπαθώ να παρακολουθώ τα ρεύματα, τα κινήματα, χωρίς να λέω ψέματα».
Όσο για τη θέση της τέχνης στον κόσμο, η άποψη της Ντορίνας Μάλλιου είναι ξεκάθαρη: «Η τέχνη, ό,τι και να κάνουμε ή όποια άποψη και να έχουμε εμείς, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα. Το έχουν πει πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι και θεωρητικοί της τέχνης, ότι η τέχνη είναι πιο μεγάλη από τη ζωή, γιατί μένει. Η απάντησή μου είναι οι βραχογραφίες του 30000 π.Χ., που ενώ δεν υπάρχει ο προϊστορικός άνθρωπος σήμερα, αυτές στέκουν ακόμα. Για αυτό λέω ότι η τέχνη είναι πιο μεγάλη από τη ζωή. Και παρόλο που δεν έχουμε γαλουχηθεί, αυτή η γενιά προσπαθεί να βάλει τον κόσμο μέσα στην καλλιέργεια, στις εκθέσεις και μέσα στα μουσεία. Το προσπαθεί και νομίζω ότι θα το καταφέρουμε να ανοιχτεί η τέχνη προς τον κόσμο και να γίνει ένα με τη ζωή. Γιατί η αλήθεια είναι ότι τη θεωρούμε ελιτίστικη…
Θοδωρής Μπακάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου