Το πρώτο αρνητικό μήνυμα που θέλησαν να στείλουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου, συνέπεσε με την εκλογή του Σωκράτη Ξυνίδη στην γραμματεία του εθνικού συμβουλίου του κόμματος. Εκτιμώ ότι η αντίδραση- αντίθεση, δεν εκφράστηκε για το πρόσωπο του Σωκράτη, αλλά για τις επιλογές του, χωρίς να παίρνει υπόψη του τα θέλω των «κατεστημένων»… Το πώς θα το διαχειριστεί αυτό ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι καθαρά θέμα δικό του και του επιτελείου του. Απλά υπενθυμίζω, ότι σε παρόμοια δύσκολη θέση βρέθηκε και ο παππούς του το 1964, ο οποίος αποδοκιμάστηκε κατά την εκλογή του τότε προέδρου της βουλής… Εμείς ευχόμαστε στον Σωκράτη Ξυνίδη σιδεροκέφαλος στην νέα του θέση στη πυραμίδα της κυβερνητικής κομματικής οργάνωσης, εν γνώσει του φυσικά ότι πέφτει στα βαθιά από την πρώτη ημέρα της κοινοβουλευτικής του πορείας…
Και κάτι ακόμη. Η κριτική μας προς τον Σωκράτη Ξυνίδη θα είναι ιδιαίτερα αυστηρή, όπως άλλωστε και προς όλους τους προηγούμενους «ισχυρούς άνδρες» της περιοχής… Στόχος μας να γίνονται καλύτεροι και να ανταποκρίνονται στις υψηλές υποχρεώσεις τους απέναντι στον τόπο. Και ο Αλέκος Κοντός, χρειάζονταν αυστηρή κριτική τον πρώτο καιρό και όχι στη δύση της «εξουσίας» του… Όταν λοιπόν εξ αρχής έπεσαν όλοι απ’ το «πλάι» και τον έγλυφαν πατόκορφα, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τον αποξενώσει από τα προβλήματα του τόπου και να του δώσει την αίσθηση της έτσι κι αλλιώς υπεροχής, που όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετά… εφήμερη! Αυστηρή κριτική λοιπόν εξ αρχής, προς όφελος των πολιτών αυτού του τόπου, αλλά και προς όφελος των ιδίων των πολιτικών. Αυτή είναι η πάγια θέση μου και έτσι συνεχίζω…
Να λοιπόν που «σκάνε μύτη» ο ένας μετά τον άλλον οι κρυφο-Σαμαρικοί! Όταν τον πρώτο καιρό τάσσονταν άπαντες υπέρ της υποψηφιότητας Μπακογιάννη, η «Θ» ήταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ εφημερίδα -και όχι μόνο στο Ν. Ξάνθης- που δήλωνε αντίθετη… Ο ένας μετά τον άλλον συντάσσονται με την άποψη που εκφράσαμε και στηρίξαμε εξ αρχής, για εναλλακτική λύση στην ηγεσία της Ν.Δ., αυτή δηλαδή του Αντώνη Σαμαρά, μιας και οι υπόλοιποι δύο θεωρήσαμε πως ήταν επίσης ακατάλληλοι! Δεν πειράζει, έστω και έτσι, θεωρώ επιτυχία το γεγονός ότι μπορέσαμε και δώσαμε τουλάχιστον την ευκαιρία σε όλους τους «κρυφό» να γίνουν και «φανερό»… Σαμαρικοί!
Οι επισημάνσεις της στήλης για το κόστος του χρήματος που πρόκειται να δανειστούμε, βγαίνουν τελικά αληθινές… Το θέμα δεν είναι που θα βρούμε να δανειστούμε, αλλά με τι «ποσό» θα αγοράσουμε το απαιτούμενο χρήμα… Μία παράμετρος που ίσως κάποιοι δεν έλαβαν σοβαρά υπόψη, αλλά που παραμένει σημαντικότατη… Κάτι που θα κληθούν να το «καταλάβουν» όλοι εκείνοι που θα πρέπει να πληρώσουν όλα αυτά τα σπασμένα! Και πολύ φοβάμαι, ότι αυτοί θα είναι… τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας! Και ας μην ξεχνάμε, ότι όσο περισσότερο χρεωμένοι είμαστε σε ξένους παράγοντες, τόσο πιο ευάλωτοι είμαστε απέναντι στις ορέξεις τους… Γιατί, και στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το «ότι δεν αγοράζεται με χρήμα, αγοράζεται με περισσότερο χρήμα»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου