Δύσκολες αυτές οι εκλογές…

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Τα σενάρια που κυκλοφορούν για τις προσεχείς εκλογές και για τα αποτελέσματά τους στην περιοχή μας είναι πολλά και διάφορα… Τα περισσότερα ενδεχόμενα ανοιχτά. Όταν φτάνει η Ν.Δ. στον παραδοσιακά γαλάζιο Ν. Ξάνθης να ελπίζει σε μία έδρα, έστω και από τη δεύτερη κατανομή, καταλαβαίνετε πού έχει φτάσει το πράγμα…

Ένα απ’ τα σενάρια επίσης που παίζει, είναι και αυτό της εκλογής 1-1-1 από ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και… ΣΥΡΙΖΑ. Στην περίπτωση αυτή και υπό την μεθόδευση των γνωστών κύκλων, οι δύο από τους τρεις βουλευτές θα προέρχονται απ’ τη μειονότητα! Το συγκεκριμένο παιχνίδι όμως ενέχει κι ένα ρίσκο, να «αδειασθεί» δηλαδή ο μουσουλμάνος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ και στο τέλος να μην εκλεγεί ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και ο έτερος του ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα αυτό αποτελεί αντικείμενο στρατηγικής μελέτης και διεργασιών των συγκεκριμένων κύκλων σε Κομοτηνή και Ξάνθη.
Την ίδια στιγμή ενδυναμώνεται στο γειτονικό νομό Ροδόπης ο Αχμέτ Ιλχάν αλλά συγχρόνως και ο ΛΑ.Ο.Σ. με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, ο οποίος επέλεξε τη Θράκη για τη δεύτερη υποψηφιότητά του! Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει το ενδεχόμενο της μη επανεκλογής του μέχρι πρότινος κυβερνητικού στελέχους πρώτης γραμμής Ευριπίδη Στυλιανίδη!
Παραμένοντας στο γειτονικό νομό Ροδόπης, βλέπουμε και πάλι υποψήφιο τον Μουσταφά Μουσταφά, μετά από απουσία μιας 4ετίας και πάλι με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύει στην αύξηση της εκλογικής του δύναμης στην Θράκη καθαρά στις μειονοτικές υποψηφιότητες. Έτσι δικαιολογούνται και οι απαράδεκτες δηλώσεις Τσίπρα περί δίγλωσσων νηπιαγωγείων και άλλα παρόμοια που συμβαδίζουν, ρίχνοντας παράλληλα νερό στο μύλο της Άγκυρας…
Όλο αυτό το σκηνικό λοιπόν επιφέρει δικαιολογημένα μία νευρικότητα και μία άνευ προηγουμένου αντιπαλότητα μεταξύ συνυποψηφίων στα ίδια ψηφοδέλτια! Αυτό που λέγεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, αυτή τη φορά είναι πέρα για πέρα πραγματικότητα: «Ακόμη και μία ψήφος έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και μπορεί να είναι καθοριστική».
Το αρνητικό στοιχείο για το σύνολο των υποψηφίων σ’ αυτές τις εκλογές, είναι ο απειροελάχιστος χρόνος που έχουν μπροστά τους για να κινηθούν, γι’ αυτό και θα πρέπει οι κινήσεις, οι συναντήσεις, οι διαβουλεύσεις κ.λπ. να γίνουν με «στρατηγικό» τρόπο, ώστε να είναι αποτελεσματικές. Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) δίδουν υποσχέσεις… αιώνιας αγάπης, εμπιστοσύνης και υποστήριξης, αλλά ελάχιστοι είναι αυτοί που τις τηρούν. Ίσως κατ’ αυτόν τον τρόπο, να… εκδικούνται τρόπον τινά τους πολιτευτές, οι οποίοι κάνουν… μία απ’ τα ίδια στη συνέχεια!
Το σίγουρο σ’ αυτές τις εκλογές είναι ότι… κανένας δεν είναι σίγουρος! Κι όταν λέω κανένας, το εννοώ! Η ψυχολογία του Έλληνα ψηφοφόρου στην παρούσα φάση είναι σμπαραλιασμένη και τα κριτήρια με βάση τα οποία θα ψηφίσει, παραμένουν… απροσδιόριστα!
Κι επειδή είδα να διαδραματίζονται μπροστά μου σκηνές απείρου κάλλους μεταξύ φίλων και συντρόφων, που μέχρι χθες τα έπιναν στο ίδιο το τραπέζι, για προεκλογικές συμπεριφορές, έχω να πω τούτο: Ας κάνουν όλοι τον αγώνα τους χωρίς πονηριές, χωρίς πισώπλατα μαχαιρώματα, χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση. Να παραμαζέψουν τα ενδεχόμενα αυτόκλητα (ή και ετερόκλητα) παπαγαλάκια που προκαλούν και να βάλουν στο μυαλό τους, ότι την επόμενη μέρα, θα πρέπει να συνυπάρξουμε ειρηνικά κι αγαπημένοι σ’ αυτό τον τόπο…
Και στο φινάλε, κανένας από τους υποψηφίους – πολιτευτές δεν περιμένουν να εξασφαλίσουν τις βιοποριστικές τους ανάγκες από το βουλευτιλίκι! Με το σκεπτικό, ότι μπαίνουν στον πολιτικό στίβο για να προσφέρουν, αν δεν εκλεγούν, το πολύ πολύ να μην τους δοθεί η ευκαιρία να… προσφέρουν στα κοινά!
Γι’ αυτό λοιπόν… ειρήνη ημίν!