«ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ» ΛΕΝΕ ΠΑΡΑΣΧΙΔΗΣ - ΠΥΡΓΕΛΗ
Μέρες «δόξας» γνωρίζει η παροιμία περί απλώματος των ποδιών μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα, το οποίο φέτος εμφανίζεται να έχει… «μπει στο πλύσιμο» της όλο και διογκούμενης οικονομικής δυσχέρειας.
Η δυσμενέστατη οικονομική κατάσταση που ταλανίζει τα ελληνικά νοικοκυριά, δεν θα μπορούσε ν’ αφήσει ανέγγιχτες και τις απαιτήσεις των μαθητών. Μόνο για ν’ αγοράσει κανείς μια τσάντα μέσης ποιότητας και να τη γεμίσει με τα απολύτως απαραίτητα αναλώσιμα υλικά, θα πρέπει να ξοδέψει τουλάχιστον 50 ευρώ, αν κάνει τη φθηνότερη -και όχι απαραίτητα την πλέον κατάλληλη- επιλογή. Τα έξοδα αυξάνονται και μπορεί να φτάσουν τα 200 ευρώ, αν μαθητές και γονείς διαλέξουν πιο ποιοτικά ή διαφημιζόμενα προϊόντα.
Πρόσφατα η «Θ» είχε αναφερθεί στο ζήτημα των σχολικών ειδών, με αφορμή τη φετινή έναρξη της σχολικής χρονιάς. Γνωστές οι απαιτήσεις των σημερινών μαθητών, που «φουσκώνουν» από τη διαφήμιση και την προώθηση της κοινωνίας του φαίνεσθαι. Όπου το Καρτεσιανό «σκέφτομαι άρα υπάρχω» έχει μετατραπεί στο «καταναλώνω άρα υπάρχω»… Συχνές και οι διαμάχες γονέων-μαθητών, με τους δεύτερους να ζητούν επίμονα πιο επώνυμα και πιο… glamorous προϊόντα, για ν’ αντιμετωπίσουν τον ιδιότυπο κοινωνικό ανταγωνισμό που αναπτύσσεται (και) στα σχολεία.
«Τα πράγματα κινούνται κανονικά, χωρίς υπερβολές, με μικρή πτώση η οποία παρατηρείται ιδιαίτερα στα επιπλέον είδη», λέει η καταστηματάρχις κα Πυργιλή και προσθέτει: «Τα υποχρεωτικά –όπως τα βιβλία- θα τα πάρεις οπωσδήποτε, αλλά οι τζίροι μας είναι κάτω σε σχέση με άλλες χρονιές, λόγω των επιπλέον ειδών που πια περικόπηκαν. Οι τσάντες και οι κασετίνες μπορούν να κρατηθούν και δεύτερη χρονιά κι έτσι γίνεται. Σίγουρα υπάρχει μια μικρή πτώση, ωστόσο περιμένουμε και τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών για να έχουμε πληρέστερη εικόνα». Η κα Πυργιλή διατηρεί βιβλιοχαρτοπωλείο επί δυόμισι δεκαετίες κι αυτό που καταγράφει έχει τη δική του βαρύνουσα σημασία: «Οι πελάτες ρωτάνε πολύ, κάτι που δεν συνέβαινε άλλα χρόνια. Μπαίνουν στο μαγαζί, πρώτα ρωτάνε την τιμή και μετά διαλέγουν είδη, ενώ παλιά πρώτα εντόπιζαν τα είδη που θ’ αγοράσουν και μετά ρωτούσαν την τιμή. Πάντως, είναι όλα μαζεμένα, μια δαπάνη που πρέπει να γίνει αυτό το διάστημα και είναι φυσικό να ψάχνεται ο κόσμος…» καταλήγει.
«ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ»
Ρωτήσαμε έναν ακόμη καταστηματάρχη, παίρνοντας αντίστοιχες απαντήσεις που αποτυπώνουν τι γίνεται στην αγορά: «Είναι νωρίς να έχουμε κάποια σαφή εκτίμηση γιατί τα ξενόγλωσσα φροντιστήρια ανοίγουν την πρώτη του Οκτώβρη, οπότε έχουμε ακόμα μπροστά μας αρκετές μέρες δουλειάς», λέει και ο κ. Παρασχίδης. «Ως πρώτη εκτίμηση κι από πληροφορίες που έχω κι από άλλα μέρη, η κίνηση είναι ελαφρώς πιο κάτω από πέρυσι, όχι όμως κάτι δραματικό. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και σ’ εμάς».
Ο κ. Παρασχίδης προσθέτει ότι «από πληροφορίες που παίρνουμε από τα φροντιστήρια ως προς τις εγγραφές -για να ξέρουμε και τι στοκ πρέπει να έχουμε- βρίσκονται στα περσινά επίπεδα» και καταλήγει σχολιάζοντας: «Συνήθως οι εκπαιδευτικοί δίνουν μια λίστα με όσα χρειάζονται τα παιδιά. Από κει και πέρα όμως, δεν είναι όπως παλιότερα που έπαιρναν και κάτι παραπάνω, έστω και μολυβάκια ή άλλα μικρά πρόσθετα είδη. Περιορίζονται στα είδη της λίστας που έχουν».
Θοδωρής Μπακάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου