Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ
Συνήθως κάνουμε λόγο για μια πόλη- τέρας (για την Ξάνθη ο λόγος) που δημιουργήθηκε συμπτωματικά ή τεχνηέντως, από επιπολαιότητα και προχειρότητα ή από… εσκεμμένη προχειρότητα, με την ανοχή ή την συμμετοχή όλων των συναρμοδίων φορέων τις τελευταίες τρεις δεκαετίες… Μία πόλη που θα μπορούσε να επεκταθεί κατά πλάτος σχεδόν προς όλα τα σημεία του ορίζοντα, επεκτάθηκε καθ’ ύψος γι’ αυτό και εύλογα έλαβε το συνοδευτικό- χαρακτηριστικό που της απέδωσα στην αρχή (ΤΕΡΑΣ)!
Μπορεί ο Δήμαρχός μας να επιμένει στο… «η πόλη με τα χίλια χρώματα» ή στο «η κυρά της Θράκης», αλλά δεν μας πείθει… Τα χρώματα περιορίζονται δυστυχώς μόνο στον παραδοσιακό οικισμό, ενώ δεν αργούν να… ξεθωριάσουν και να γίνουν «μπίχλα» όταν βαδίζουμε προς το κέντρο!
Δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, ότι υπάρχουν σήμερα πολλές γειτονιές στο κέντρο της πόλης που… δεν τις βλέπει ποτέ ο ήλιος! Επταώροφα και οκταώροφα κτίρια σε οικόπεδα μικρότερα των 300-400 μέτρων, στεγάζουν σήμερα περίπου το πληθυσμό… ενός χωριού!
Φανταστείτε λοιπόν ότι σε 2-3 οικοδομικά τετράγωνα μπορούν να στεγαστούν εκατοντάδες οικογένειες και ως εκ τούτου πολλαπλάσιες εκατοντάδες αυτοκινήτων! Χωρίς καμία μέριμνα για την στάθμευση, την κυκλοφορία, την διευθέτηση των κοινόχρηστων χώρων κλπ, κλπ! Αυτή είναι λοιπόν η πόλη- τέρας που διαμορφώσαμε με την ανοχή και την συγκατάβασή μας και εμείς οι ίδιοι…
Με την ίδια ανοχή και συγκατάβαση, πρόκειται να διαμορφώσουμε και ένα κέντρο τερατουργηματικό με την ενοποίηση των πλατειών μας… Το έργο αυτό καθ’ αυτό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο! Θα ήμουν ανακόλουθος άλλωστε, γιατί ήμουν από εκείνους που υποστήριζαν, πως πρέπει το κέντρο της πόλης μας να γίνει στα μοντέλα των Ευρωπαϊκών πόλεων που προσφέρουν ποιότητα ζωής και καλαισθησία στην καθημερινότητα των πολιτών τους.
Θα πρέπει όμως να αποφασίσουν «εκεί» στον Δήμο Ξάνθης, πως το θέλουν το κέντρο μετά την ολοκλήρωση αυτού του έργου. Το θέλουν με αυτοκίνητα ή χωρίς αυτοκίνητα; Γιατί αν το θέλουν με αυτοκίνητα (γιατί έτσι τουλάχιστον διατείνονται) είναι λίαν επιεικώς εγκληματική η έλλειψη των στοιχειωδών υποδομών. Θα έπρεπε να προηγηθούν κυκλοφοριακές μελέτες και χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων από αυτό καθ’ αυτό το έργο, αλλά δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι δεν πρόκειται ούτε καν να… ακολουθήσουν!
Όσο καλαίσθητη ή κακόγουστη και αν γίνει η κεντρική μας πλατεία, το θέμα είναι ότι θα επισκιάζεται μια ζωή από το κυκλοφοριακό αλαλούμ και την αγανάκτηση των δημοτών που θα μετανιώνουν την ώρα και την στιγμή…
Η φιλοσοφία του: «Όχι με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης» δεν μπορεί να βρει εφαρμογές, τη στιγμή που δίνεται η δυνατότητα και επαφίεται στην διακριτική ευαισθησία του πολίτη… Ο οποίος πολίτης φυσικά αφήνει αυτή την διακριτική ευαισθησία για τους… υπόλοιπους συμπολίτες του πλην αυτού του ιδίου!
Για ακόμη μια φορά λοιπόν με ημίμετρα και επιπολαιότητες και την συνηγορία όλων μας, μεγεθύνουμε την τραγικότητα στο κέντρο της πόλης μεταφέροντάς την εκτός από τα κτίρια και στους δρόμους!
Σαφώς και αγαπώ την γενέτειρά μου, την πόλη όπου γεννήθηκα, έζησα, μεγάλωσα και θα πεθάνω. Όχι απλά την αγαπώ… τη ΛΑΤΡΕΥΩ! Γι’ αυτό και απαιτώ από τους αρμόδιους και τους συναρμόδιους του δήμου και των υπηρεσιών, να μου αποδείξουν ότι την αγαπούν και αυτοί το ίδιο όπως εγώ! Όχι στα λόγια με χρώματα και αρώματα, αλλά στην πράξη, στην καθημερινότητα του δημότη.
Όλα αυτά θα ήθελα να προβληματίσουν τον Δήμαρχο και τους συμβούλους του, τις υπηρεσίες και τους προϊσταμένους τους, γιατί θα είναι υπόλογοι στις επερχόμενες γενιές των πολιτών αυτού του τόπου, γι’ αυτό που πάνε να δημιουργήσουν σήμερα.
Και το «σύνθημα» της σημερινής στήλης: Όχι άλλες επιπολαιότητες, όχι άλλοι πειραματισμοί, όχι άλλη ταλαιπωρία για τους πολίτες… Ένα τέτοιο έργο, από… μεγαλύτερο έργο όλων των εποχών μπορεί να γίνει μπούμεράνγκ και να θεωρεί ως ο… «μεγαλύτερος καρκίνος όλων των εποχών» για την καθημερινότητα του πολίτη!
Το μήνυμα ελήφθη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου