Σωρεία καταγγελιών έχει δεχθεί η εφημερίδα μας από επαγγελματίες της πόλης αλλά και του νομού, για ανάρμοστη συμπεριφορά συγκεκριμένων υπαλλήλων της Διεύθυνσης Εμπορίου της Νομαρχίας Ξάνθης, κατά τη διενέργεια ελέγχων σε καταστήματα.Με προκλητικό τρόπο – όπως καταγγέλλουν – προβαίνουν σε ελέγχους και με σχεδόν τρόπο «σερίφη» ζητούν εν μέσω πελατών και προμηθευτών να τους παρασχεθούν στοιχεία ή να καταστραφούν ακατάλληλα τρόφιμα!
Το θέμα αρχίζει και παίρνει διαστάσεις, ενώ ορισμένοι επαγγελματίες, σκέφτονται να στραφούν και δικαστικά εναντίον των υπαλλήλων, απαιτώντας την ηθική τους δικαίωση απέναντι στο διασυρμό της επιχείρησής τους!
ΔΕΚΤΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ
Σαφώς και ο έλεγχος είναι κάτι που «ξενίζει» τον έλληνα, πλην όμως οι καταγγέλλοντες επαγγελματίες όχι μόνο δέχονται τους ελέγχους, αλλά επιμένουν «ότι αυτοί πρέπει να είναι πιο συχνοί και πιο εμπεριστατωμένοι αλλά και σε όλα τα καταστήματα και δη στα πολυκαταστήματα που γίνεται το… μεγάλο πανηγύρι…»
Και συνεχίζουν: «Οι έλεγχοι μας κάνουν να είμαστε πιο προσεκτικοί και ας χρειαστεί να υποστούμε ακόμη και πρόστιμο…»
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ
Οι επαγγελματίες και καταστηματάρχες όμως, καταγγέλλουν τη στάση και τη διάθεση των ελεγκτών όταν αυτοί εισέρχονται στα καταστήματα:
«έρχονται λες και είναι προδιατεθειμένοι να μας κάνουν κακό… αρχίζουμε και πιστεύουμε ότι μας την έχουν στημένη… δεν μπορεί να τους ζητάμε να δούμε τις λίστες με τα αναγραφόμενα προϊόντα προς καταστροφή και να μας απωθούν λέγοντας «βάλε υπογραφή και μη μιλάς γιατί θα σου βάλλουμε μεγάλο πρόστιμο…» ούτε μπορούν να μας κάνουν ρεζίλι στα μάτια των πελατών μας και να μην καταλαβαίνουν ότι ο χειρισμός πρέπει να είναι διακριτικός…»
Πρόσφατο παράδειγμα είναι ένας έλεγχος που έγινε εντός της πόλης σε κατάστημα εμπορίου και μόνο που δεν… έβαλαν τον καταστηματάρχη να… φάει το ληγμένα προϊόντα.
Ο ίδιος καταγγέλλει: «αναγνωρίζω ότι από λάθος των παιδιών μου, έμειναν κάποια γάλατα και γιαούρτια στα ράφια, ενώ έπρεπε να αποσυρθούν σε κουτιά για επιστροφή, έτσι όπως κάνουμε κάθε μέρα… Οφείλω να το αναγνωρίσω και να δεχθώ το λάθος μας. Ετσι και αλλιώς ο καταναλωτής δεν το αγοράζει γιατί βλέπει τις ημερομηνίες λήξης. Αλλά να μαχαιρώνουν τα προϊόντα μπροστά στο μαγαζί μου και να ρίχνουν χλωρίνη… ε… δεν πάει πολύ αυτό; Θα τα πωλούσα δηλαδή; Είναι δυνατόν; Αφού κατασχέθηκαν και έγινε πρωτόκολλο καταστροφής, θα τα πετούσα έτσι και αλλιώς…»
Αν αυτό δεν είναι παραστατικό παράδειγμα, τότε τι είναι;
ΑΡΝΗΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Είναι βέβαιο ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για ελέγχους δεν είναι και οι ενδεδειγμένοι, ανήκουν δε στην εποχή του 1960!
Μία σύγχρονη υπηρεσία που «συλλαμβάνει» έναν παρανομούντα, οφείλει και πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί μαζί του, να κάνει τις ανάλογες συστάσεις, να μαθαίνει τα πραγματικά γεγονότα, οφείλει δε να εκπαιδεύει τους υπαλλήλους της να ξέρουν να διαβάζουν τα αυτονόητα, δηλαδή την ημερομηνία παραγωγής και την ημερομηνία λήξης του προϊόντος. Η εγγραφή ενός προστίμου και η παραπομπή ενός επαγγελματία στο δικαστήριο είναι η εύκολη λύση μόνο για τον υπάλληλο ελεγκτή.
Το δύσκολο θα ήταν να καταγράφονταν η κάθε περίπτωση με τα δικά της στοιχεία και η αρμόδια Νομαρχιακή Επιτροπή να αποφάσιζε για τη δικαστική παραπομπή ή μη.
Χωρίς λοιπόν να υπάρχει η διάθεση «κάλυψης» των παρανομούντων επαγγελματιών που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, εκείνο που θα λειτουργούσε στην κατεύθυνση της θετικής πορείας ενός ελεγκτικού μηχανισμού, θα ήταν η αναπροσαρμογή πολλών διατάξεων και πολύ περισσότερο ο τρόπος συμπεριφοράς και η εκπαίδευση των αρμοδίων ελεγκτών υπαλλήλων!
ΠΑΝ. ΠΕΝΤΖΟΥΡΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου