Γιατί απαξιώνετε και υποβαθμίζετε τις Ξανθιώτικες παραλίες;

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Αλήθεια, πως θεωρούν την ανάπτυξη και ιδιαίτερα την ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ανάπτυξη οι καθ’ ύλην αρμόδιοι του νομού μας; Δεν είναι μόνο η ημιορεινή και η ορεινή περιοχή, που επιτρέπονται τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Υπάρχει και μία πλουσιότατη παραθαλάσσια ζώνη, την οποία δυστυχώς λησμονούν, τόσο η Νομαρχία, όσο και οι δύο παραλιακοί δήμοι.
Το γεγονός της δέσμευσης του μεγαλύτερου κομματιού της παραλίας μας από την Συνθήκη Ramsar, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να διαγραφεί όλη αυτή η ομορφιά, από τα αναπτυξιακά ενδιαφέροντα των φορέων.

Το ζητούμενο είναι σίγουρα η προσέκλυση ξένων επισκεπτών. Γι’ αυτό άλλωστε και η τόση «πρεμούρα» για τους κάθετους άξονες και όχι μόνο. Μπορεί ο Έλληνας «τουρίστας» να είναι πιο αποδοτικός παρόλα αυτά –κι αν θέλουμε να το δούμε το θέμα εθνικά- το συνάλλαγμα που έρχεται από «έξω», είναι πιο σημαντικό για το «ισοζύγιο» της οικονομίας μας.
Που θα πάει όμως ο Βούλγαρος, ο Ρουμάνος, ο Γιουγκοσλάβος που θα θελήσει να επισκεφθεί το καλοκαίρι την περιοχή μας; Σε ποιες παραλίες θα απλώσει το κορμί του; Σε ποιες θάλασσες θα κολυμπήσει; Σε ποια ξενοδοχεία θα διαμείνει; Εκτός όλων αυτών όμως έχουμε και τους… Ξανθιώτες τουρίστες, που προτιμούν τις δικές τους παραλίες και καλά κάνουν.
Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ ένα μικρό, πλην πραγματικό περιστατικό συμπολίτη μας, που βίωσε την περασμένη εβδομάδα και βγάλε τα συμπεράσματά σας...
Πήρε λοιπόν την οικογένειά του με το ΚΤΕΛ και κατέβηκε σε γνωστή παραλία του νομού, για να απολαύσει το απογευματινό της ημέρας. Φθάνοντας στην παραλία, δέχθηκε την πρώτη «επίθεση» από σμήνη κουνουπιών! Σαστισμένος, πέταξε τα σακίδια και τα αξεσουάρ όπως –όπως σε μια ξαπλώστρα και έπεσε αμέσως στο νερό. Εκεί τον περίμενε μία άλλη δυσάρεστη έκπληξη… Χιλιάδες μέδουσες τον περίμεναν στην «γωνία» και μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας άφησαν ουκ ολίγα «αναμνηστικά» στο κορμί, το δικό του και των παιδιών του! Άρων- άρων ο άνθρωπο, ξεχνώντας τον πόθο του για βουτιές και δροσιά και βγήκε έξω αναζητώντας μια ντουζιέρα για να ξεπλυθεί και να απαλύνει το τσούξιμο… ΚΑΜΙΑ ντουζιέρα, πουθενά, γιατί ο αρμόδιος του Δήμου λέει, δεν δικαιολογεί ντουζιέρα στην παραλία!!! Ούτε τουαλέτα δεν βρήκε ο άνθρωπος, παρά μόνο στο παρακείμενο ταβερνάκι όπου απόλαυσε συγχρόνως (το μοναδικό πράγμα που απόλαυσε) και ένα ουζάκι. Περιμένοντας στη συνέχεια το λεωφορείο για την επιστροφή του στην Ξάνθη, πληροφορήθηκε ότι το δρομολόγιο… δεν έγινε λόγω έλλειψης επιβατών (ανάλογο ρεπορτάζ σε άλλη σελίδα της «Θ»), αποτέλεσμα, να χαραμίσει μία ημέρα, ξοδεύοντας χρήματα και αρκετά… νεύρα χωρίς φυσικά να απολαύσει το αναμενόμενο!
Την ίδια στιγμή, χτυπιέται μετά μανίας το ΜΟΝΑΔΙΚΟ αναπτυξιακό- τουριστικό έργο που επιχειρείται στην παραλία μας. Και αναφέρομαι στις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις που αποπειράται να δημιουργήσει γνωστός συμπολίτης μας μηχανικός- εργολάβος στην παραλία του Μυρωδάτου.
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν και με τέτοια «μυαλά», ένα είναι σίγουρο… Ότι δεν πρόκειται ποτέ να αναπτυχθεί ο μισός νομός Ξάνθης, ότι δεν πρόκειται να προσελκύσουμε ποτέ (μα ποτέ) θερινό τουρισμό και να προβληθούν σωστά οι πανέμορφες παραλίες μας!
Συμφωνώ ότι οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού είναι οι πιο ενδεικνυόμενες στην δική μας περίπτωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο συμβατικός τουρισμός θα πρέπει να θεωρηθεί τελειωμένη υπόθεση!
Και στο φινάλε, δικαιούται ο Ξανθιώτης να απολαύσει τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ παραλίες. Το να φεύγουν κατά χιλιάδες οι συμπολίτες μας και να βρίσκουν αυτό που δεν βρίσκουν στις δικές μας παραλίες κάπου άλλου (Φανάρι, Κεραμωτή κλπ) θεωρείται ΚΑΤΑΝΤΙΑ για το νομό μας, κατάντια για τους παραλιακούς δήμους, κατάντια για εμάς τους ίδιους που αποδεικνυόμαστε ΑΝΙΚΑΝΟΙ να διαχειριστούμε (ακόμη ένα) σημαντικό τάλαντο. Και δεν μιλάμε απλώς για αδιαφορία, αλλά για πλήρη απαξίωση!
Ακούει κάνεις;