Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣΤα επισυμβαίνοντα το τελευταίο χρονικό διάστημα στα εσωτερικά του δημοτικού συνδυασμού ΕΔΟ του Γιώργου Παυλακάκη στο Τόπειρο, μας οδηγούν σε χρήσιμα συμπεράσματα, σε σχέση με τους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς και γενικότερα με όσους έχουν φιλοδοξίες να ασχοληθούν με τα λεγόμενα «κοινά».
Ο Γιώργος Παυλακάκης υπήρξε εκ των ισχυρών κυβερνητικών βουλευτών την περίοδο ’90- ’93 (μοναδικός του Ν. Ξάνθης) δεν σταμάτησε όμως ποτέ να πολιτεύεται μέχρι την στιγμή που αποφάσισε να μεταπηδήσει στην αυτοδιοικητική σκηνή. Με τον «αέρα» του έμπειρου πολιτικού ο κος Παυλακάκης, θεώρησε προφανώς εύκολη την εκλογή του στον δημαρχιακό θώκο του Τοπείρου. Αποδεικνύεται όμως, ότι η τακτική που ακολουθείτε για να εκλεγεί κάποιος βουλευτής (κεντρική πολιτική σκηνή) είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που πρέπει να ακολουθεί ένας υποψήφιος κοινοτάρχης, δήμαρχος ή νομάρχης…
Στην πρώτη περίπτωση, ο πολιτευτής επιλέγεται από το κόμμα, εντάσσεται στις λίστες του και ακολουθεί την τύχη της παράταξης, προσθέτοντας τις δικές του προσωπικές ψήφους που συνήθως είναι λιγότερες από εκείνες που λαμβάνει εξ αιτίας του… χρώματος του ψηφοδελτίου στο οποίο είναι ενταγμένος.
Στην δεύτερη περίπτωση, μπορεί ο επικεφαλής ενός αυτοδιοικητικού συνδυασμού να συνοδεύεται από μία κομματική σημαία, αλλά θα πρέπει ο ίδιος να δημιουργήσει και να «συντάξει» έναν κατάλληλο συνδυασμό, του οποίου θα ηγηθεί με επιτυχία. Αν γίνει το λάθος στο πρώτο αυτό βήμα, της σύνταξης δηλαδή του συνδυασμού, αυτό το λάθος θα ακολουθεί τον επικεφαλής σε όλη την διάρκεια της θητείας του μέσα στο συμβούλιο και έξω από αυτό.
Φαίνεται λοιπόν, πως ο Γιώργος Παυλακάκης δεν μπόρεσε εξ αρχής να περιφρουρήσει τον συνδυασμό του, να συνεννοηθεί δηλαδή με τα στελέχη του (αδυναμία σωστής επικοινωνίας) γι’ αυτό και σήμερα πληρώνει το αντίτιμο… Αν ήταν μόνο η περίπτωση Μακρίδη, ίσως να υπήρχε κάποια δικαιολογία για τον Γιώργο Παυλακάκη… Βλέπουμε όμως άλλα 3-4 στελέχη της παράταξής του να αφήνουν πολλές και σκληρότατες μορφές στο πρόσωπό του. Αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό.
Αν δούμε πιο αναλυτικά και την σημερινή δήλωση που υπογράφουν τρία στελέχη του (δημοσιεύεται σε άλλη σελίδα) τότε θα οδηγηθούμε σε ακόμη πιο οδυνηρά συμπεράσματα για τον επικεφαλής του συνδυασμού.
Πως είναι λοιπόν δυνατόν, ένας τόσο έμπειρος πολιτικός, να κάνει τόσο σημαντικά λάθη, ώστε να απομακρύνει από κοντά του δυνατά και δυναμικά στελέχη του συνδυασμού του;
Έγραψα προχθές στην ίδια στήλη για την «ικανότητα» του αντιπάλου του (Χατζηευαγγέλου) στην διεμβόλιση του συνδυασμού του. Δεν μπορώ να διανοηθώ όμως, ότι ο Δήμαρχος είχε την δυνατότητα να πάρει τους… «μισούς» με το μέρος του! Ακόμη και έτσι να είναι, αυτό δείχνει αδυναμία του Γιώργου Παυλακάκη…
Άλλο πράγμα λοιπόν η κεντρική πολιτική σκηνή και εντελώς διαφορετικό πράγμα η αυτοδιοίκηση. Δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, ότι στα ψηφοδέλτια των κομμάτων (ιδιαίτερα των δύο μεγάλων) γίνονται δεκτοί και συμπεριλαμβάνονται, υποψήφιοι με σπουδές και περγαμηνές, συνήθως έγκριτοι νομικοί, γιατροί, δημοσιογράφοι και γενικά άνθρωποι με υψηλή ακαδημαϊκή μόρφωση, σε αντιδιαστολή, επικεφαλής συνδυασμών της τοπικής αυτοδιοίκησης, συνήθως αναλαμβάνουν (μετά από υπόδειξη των τοπικών κοινωνιών) άνθρωποι με ισχυρό και αποφασιστικό χαρακτήρα, άνθρωποι που μπορούν να διαδραματίσουν με επιτυχία τον ρόλο του ΗΓΕΤΗ, άνθρωποι με προσβάσεις και διεισδυτικότητα στις τοπικές κοινωνίες, άνθρωποι που, με λίγα λόγια, τρώνε την καθημερινότητα με το κουτάλι! Παρόμοια παραδείγματα συναντάμε και στους κεντρικούς δήμους.
Δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, ότι ακόμη και στο Δήμο Ξάνθης, ο δεύτερος πιο ισχυρός άνδρας, ο Μανώλης Τσέπελης, δεν σπούδασε σε κανένα πανεπιστήμιο πλην όμως «σπούδασε» το… πανεπιστήμιο της πιάτσας! Σε αντιδιαστολή προφανώς με τον Γιώργο Παυλακάκη, ο οποίος παραμένει καλός και έγκριτος νομικός, αλλά καθόλου καλός «φοιτητής» στο εν λόγω πανεπιστήμιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου