Του ΤΕΝΗ ΚΑΜΑΡΙΔΗΠριν λίγο καιρό, αναφέρθηκα στο κυοφορούμενο εκλογικό σύστημα γερμανικού τύπου, υποστηρίζοντας ότι αυτό απέβλεπε στην ενίσχυση του αρχηγοκεντρισμού με την εισαγωγή της λίστας στις ευρείες περιφέρειες και τις 180 μονοεδρικές περιφέρειες.
Η λίστα, η οποία βρίσκεται στην αποκλειστική δικαιοδοσία του αρχηγού, δεν σημαίνει τίποτε άλλο από το απόλυτο δικαίωμα του ενός και μοναδικού «ηγέτη» να ορίζει εκείνος τους υποψήφιους βουλευτές, με ευνοιοκρατικά κριτήρια, στους οποίους θα καλείται ο λαός να δώσει τη δημοκρατική του νομιμοποίηση, χωρίς το δικαίωμα επιλογής (προτίμησης).
Το δικαίωμα της επιλογής ο πολίτης το ασκεί με την προσωπική του βούληση με το «σταυρό» προτίμησης.
Δεν είναι ανεδαφικό να υποστηρίζει κανείς ότι η κατάργηση του σταυρού θα μεταβάλει την πολιτική στάση του βουλευτή και θα ανατρέψει τη σχέση του με τον πολίτη. Γιατί με το σταυρό προτίμησης ο βουλευτής έχει προσανατολισμό προς τον πολίτη, το λαό. Με την κατάργησή του όμως ο βουλευτής προσβλέπει προς τον αρχηγό, προσφέρεται σ΄αυτόν με δουλικότητα και προσδοκά ως αντάλλαγμα την εύνοιά του.
Με δυό λόγια ο βουλευτής της λίστας έχει στραμμένο το πρόσωπό του προς τον αρχηγό και την πλάτη στο λαό, ενώ, αντιστρόφως, ο βουλευτής με σταυρό προσβλέπει προς το λαό.
Επομένως, η εισαγωγή διαφορετικών προϋποθέσεων, όρων και κριτηρίων σε ό,τι αφορά την εκλογή των βουλευτών, διαφοροποιεί πολιτικά τους βουλευτές και την ίδια τη Βουλή την κάνει μικτή Βουλή (Λόρδων και Κοινοτήτων).
Το «γερμανικό σύστημα» θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης, αν είχε προηγηθεί η ψήφιση νόμου, ο οποίος θα πρόβλεπε και θα επέβαλλε τη δημοκρατική λειτουργία των ίδιων των κομμάτων.
Και όταν μιλάμε για δημοκρατική λειτουργία, εννοούμε ότι τα συλλογικά όργανα του κόμματος (όλων των βαθμίδων) θα λειτουργούν και θα παίρνουν αποφάσεις, χωρίς την επιρροή του αρχηγού. Και δημοκρατική λειτουργία των συλλογικών κομματικών οργάνων θα υπάρχει, από τη στιγμή κατά την οποία η απόρριψη οποιασδήποτε πρότασης του Προέδρου, ή η αποδοχή άλλης πρότασης ή ενδεχομένως κάποιας αυτοπρότασης θα πάψει να ενοχοποιείται ως «ανταρσία» στην ηγεσία.
Το άρθρο 29 του Συντάγματος κατά το οποίο «Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα που η οργάνωση και η λειτουργία τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος» και που προβλέπει επίσης την οικονομική ενίσχυση των κομμάτων από το κράτος και την δημοσιότητα των εκλογικών δαπανών κ.λ.π. έχει και την αξίωση να λειτουργούν δημοκρατικά και όχι αρχηγοκεντρικά.
Άλλωστε, πώς μπορούν να είναι εγγυητές της δημοκρατικής και ελεύθερης λειτουργίας του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, όταν αυτά δεν είναι δημοκρατικά οργανωμένα και κυρίως όταν δεν λειτουργούν ελεύθερα και δημοκρατικά τα συλλογικά τους όργανα...
Ας μην είμαστε λοιπόν υποκριτές. Εάν υπάρχει ανάγκη εισαγωγής ενός γερμανικού τύπου εκλογικού νόμου (συστήματος), υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη, να προηγηθεί η ψήφιση νόμου ο οποίος θα επιβάλλει τη δημοκρατική λειτουργία των ίδιων των κομμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου