Με τα λεφτά μας ή με… τη ζωή μας!

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

«Τα λεφτά σου ή την… ζωή σου»! Όχι δεν αναφέρομαι σε σκηνικό ληστείας στο «Φαρ Ουέστ» πριν τρεις αιώνες… Αναφέρομαι σε περιστατικό του… νοσοκομείου Ξάνθης με «θύμα» μία ασφαλισμένη του ΟΓΑ!

Μου τηλεφώνησε χθες το μεσημέρι, έτοιμη να εκραγεί στην κυριολεξία, από την επικίνδυνη αναλγησία που υπάρχει στο σύστημα υγείας. Όχι πως άκουγα κάτι πρωτότυπο, αλλά η συγκεκριμένη περίπτωση θεωρείται ίσως ιδιαίτερα ενδεικτική, για το τι επικρατεί σήμερα στον σημαντικό αυτό τομέα.
Η ασθενής ταλαιπωρείται εδώ και καιρό από μία δερματολογική αλλεργία, η οποία θεωρείται ιδιαίτερα επικίνδυνη αν δεν γίνουν οι δέουσες εξετάσεις και δεν δοθεί στη συνέχεια η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Απευθύνθηκε λοιπόν στο νοσοκομείο Ξάνθης και αναζήτησε δερματολόγο να της συνταγογραφήσει τις εξετάσεις, αλλά πληροφορήθηκε ότι το νοσοκομείο Ξάνθης… ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟ! Η ίδια επέμενε πως κάποιος άλλος γιατρός θα έπρεπε να είναι αρμόδιος να συνταγογραφήσει σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά καμία άλλη ειδικότητα δεν αναλάμβανε την ευθύνη, αφού δεν δίνεται τέτοιο δικαίωμα σε άλλους γιατρούς… Η επίσκεψη σε έναν ιδιώτη γιατρό και οι εξετάσεις σε ιδιωτικά εργαστήρια κοστίζουν αρκετά χρήματα τα οποία η ασθενής δεν διέθετε.
Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί μου με ρώτησε χαρακτηριστικά: «Ή θα πρέπει να πληρώσω ή θα πρέπει να… πεθάνω! Και εγώ δεν έχω λεφτά για να πληρώσω. Τι θα πρέπει να κάνω λοιπόν»; Μία άμεση πλην κυνική απάντηση που θα μπορούσε να της δοθεί εκείνη την στιγμή ήταν: «Να πεθάνεις»! Εδώ λοιπόν «κολλάει» η απειλητική φράση με την οποία ξεκίνησα την στήλη μου. Αν δεν έχεις λεφτά… χάνεις την ζωή σου!
Νιος ήμουν και γέρασα και ακούω ακόμη για προσλήψεις γιατρών στο Νοσοκομείο της Ξάνθης. Προσλήψεις οι οποίες ανακοινώθηκαν σχεδόν απ’ όλες τις τελευταίες διοικήσεις και κάποιοι τις χειροκροτούσαν πριν καλά- καλά τις δούνε. Επειδή γνώριζα τις διαδικασίες που προβλέπονται, αλλά και την «ραθυμία» των αρμοδίων, είχα προβλέψει τότε, πως τα κεράσια θα ήταν λιγοστά στο μεγάλο καλάθι που κρατούσαν ορισμένοι…
Ας μην ξεχνάμε ότι εδώ και αρκετά χρόνια, ακούμε και για την δημιουργία ΕΚΑΒ, στο μοναδικό νομό της περιφέρειας που δεν υπάρχει (Ξάνθη) και ακόμη ΕΚΑΒ δεν είδαμε! Ακούσαμε για μονάδα εντατικής θεραπείας, η οποία μάλιστα εγκαινιάστηκε, αλλά σήμερα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει λόγω έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού! Ακούσαμε και για άλλα «τρανά» που φυσικά δεν τα είδαμε! Και για όλα αυτά ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη;
Κατά την άποψή μου θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη, εκείνοι που δέχονταν τα χειροκροτήματα και τις δημόσιες ευχαριστίες με μόνη την εξαγγελία προσλήψεων και δημιουργίας νέων μονάδων στο Νοσοκομείο Ξάνθης! Θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη και εκείνοι που τους… χειροκροτούσαν, τους επαινούσαν και τους εξυμνούσαν γιατί συνέλαβαν και αυτοί στην «ραθυμία» τους και στην αναποτελεσματικότητά τους…
Ένα ολόκληρο Νοσοκομείο που στοίχισε δισεκατομμύρια στον Έλληνα φορολογούμενο, δεν διαθέτει ειδικότητες που είναι άμεσα απαραίτητες στην καθημερινότητα του πολίτη… Θυμάστε τι αγώνας δόθηκε για την πρόσληψη νευρολόγου, με τα εγκεφαλικά να «θερίζουν» τους Ξανθιώτες!
Και όλα αυτά είναι σε γνώση των εκάστοτε διοικήσεων και όλα αυτά είναι σε γνώση του Δημήτρη Αβραμόπουλου, αλλά και του κου Παπαθανασίου, καθ’ ύλην αρμοδίων υπουργών για θέματα υγείας και προσλήψεων προσωπικού!
Όταν κατά διαστήματα έψαχνα να βρω μια άκρη, το μπαλάκι ο ενταύθα διοικητής το πετούσε στον υπουργό υγείας, στη συνέχεια από εκεί το πετούσαν στον υπουργό οικονομικών, ο οποίος ως μόνιμη δικαιολογία προέβαλε την έλλειψη πόρων! Δηλαδή πληρώνει ο φορολογούμενος, πληρώνει ο ασφαλισμένος, πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος αδυνατεί να ανταποδώσει στους σημαντικότερους τομείς! Άρα, κοινώς του τα παίρνει, χωρίς όμως να του προσφέρει τις ανάλογες υπηρεσίες… Και δυστυχώς σαν την περίπτωση που αναφέρω σήμερα, υπάρχουν εκατοντάδες καθημερινά σε όλη τη χώρα!
Με τα λεφτά μας ή… με τη ζωή μας λοιπόν καλούμαστε να πληρώσουμε και αυτήν την ανευθυνότητα, αυτήν την αδικία, αυτήν την αναλγησία!