Δημοκρατία και σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή μήπως… εθνική μειοδοσία;

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Στην Ελβετία της οικονομικής ανάπτυξης, της ευημερίας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρόκειται να γίνει δημοψήφισμα προσεχώς, για το αν συμφωνούν οι πολίτες στην δημιουργία νέων μουσουλμανικών τεμενών. Και αυτό, γιατί εκτιμάται, πως με την κατασκευή τους ενδέχεται να αλλάξει η φυσιογνωμία της χώρας και να δοθεί μια εσφαλμένη εικόνα προς τα έξω! Και όλα αυτά στο κέντρο της Ευρώπης, από εκείνους που τολμούν να επικρίνουν την χώρα μας σε θέματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διαφορετικότητας στην θρησκεία.

Στην Ελλάδα, αν και υπάρχει νόμος με βάση διεθνείς συνθήκες, που προβλέπει συγκεκριμένη διαδικασία και προϋποθέσεις, πριν από την τελική έγκριση για την κατασκευή ενός τεμένους… δεν τηρείται από κανέναν!
Για παράδειγμα, ενώ προβλέπεται μεταξύ άλλων η έγκριση του οικείου Μητροπολίτη, παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια δεν απαιτείται και γι’ αυτό φέρει ευθύνη και η ίδια η Μητρόπολη που δεν προσφεύγει δεόντως…
Αλλάξω θέμα και πάω στις… εκλογές! Στην Θράκη αναμένονται περίπου 8-9 χιλιάδες Τούρκοι πολίτες (!!!) για να ψηφίσουν και να διαμορφώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με τα συμφέροντα της Άγκυρας και του ενταύθα προξενείου της. Με τις πολιτικές που εφαρμόσαμε τα τελευταία χρόνια, καταφέραμε να δώσουμε την ευκαιρία σε ανθρώπους που χαρακτηρίσθηκαν ανεπιθύμητοι, να μπορούν να παρεμβαίνουν με ρυθμιστικό ρόλο στα εσωτερικά μας πράγματα. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε ποτέ να επιτραπεί κάτι τέτοιο σε μία από τις πιο δημοκρατικές και προοδευτικές χώρες της κεντρικής ή της βόρειας Ευρώπης…
Τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή να είχαμε ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ πολιτικούς διαχειριστές αυτών των θεμάτων όλα αυτά τα χρόνια, ή να ήταν… ΗΛΙΘΙΟΙ και το χειρότερο όλων να εμπιστευόμασταν… ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ πολιτικούς και διπλωμάτες που ενδεχομένως έβαζαν τα μικροπολιτικά και προσωπικά τους συμφέροντα πάνω από το γενικότερο (εθνικό) συμφέρον, υποθηκεύοντας τον τόπο και την χώρα σε ξένα συμφέροντα!
Πάμε τώρα στον ρυθμιστή όλου αυτού του «καραβανιού» που άγεται και φέρεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ο «ατζέντης» που κλείνει την δουλειά εν προκειμένω, είναι το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής. Και ρωτώ, υπάρχει λόγος ύπαρξης του προξενείου στη Θράκη; Υπάρχουν μήπως τούρκοι πολίτες και δεν τους γνωρίζουμε; Γιατί ανεχόμαστε και νομιμοποιούμε με την βλακεία μας την ύπαρξή του; Είναι σε γνώση όλων, πως αν δεν υπήρχε το συγκεκριμένο προξενείο, τα πράγματα στη Θράκη θα ήταν πολύ πιο ήσυχα και πολύ πιο… ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ.
Πάμε τώρα στα λεγόμενα… «γιουσουφάκια», που στην προκειμένη περίπτωση (εκλογές) είναι και οι τελικοί αποδέκτες του καραβανιού! Αναφέρομαι σε εκείνους τους ΑΘΛΙΟΥΣ πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς, που σπεύδουν στο κατώφλι του προξενείου και αφού βάλουν το… «φέσι» στην κεφαλή τους, προωθούνται στον κυρίως θάλαμο για να λάβουν «ευλογία»! Διαπραγματεύονται το καραβάνι και αν κριθούν κατάλληλοι, εισπράττουν ακολούθως και τα κομιζόμενα δώρα (ψήφοι)!
Κάντε τώρα τον κόπο να διαβάσετε και πάλι τη στήλη από την αρχή για να εμπεδώσετε το μέγεθος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΔΟΣΙΑΣ που συντελείται με την δική μας σιωπηρή συναίνεση…