Χρυσοπληρωμένη… προσφορά!

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Μπαίνουν λέει στη πολιτική και ασχολούνται με τα κοινά, με αποκλειστικό σκοπό την… προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο! Το δέχομαι ως «φιλοσοφία» και το επικροτώ. Θα πρέπει όμως να εξασφαλίζουν οι άνθρωποι και τα προς το ζην… Να καλύπτουν και τις βιοποριστικές τους ανάγκες από τον κρατικό κορβανά, μιας και η δουλειά τους θα είναι να προσφέρουν υπηρεσίες στο «κράτος».

Ο βασικός μισθός των κοινοβουλευτικών μας, κυμαίνεται από 5.500 έως και 7.000 ευρώ και προσαυξάνεται με τα διάφορα «τυχερά» φθάνοντας συνολικά στο ποσό των… 10.000 ευρώ μηνιαίως!
Την ίδια στιγμή, βγάζουν «σπυράκια» και μόνο στο άκουσμα για τους κατώτερους μισθούς και συντάξεις, ότι θα πρέπει τουλάχιστον να είναι 900-1000 ευρώ… Άρα εκτιμούν, ότι μπορεί ένας εργαζόμενος να ζήσει με 800 ευρώ! Οι άνθρωποι της «προσφοράς» απαιτούν και αποφασίζουν για τον εαυτό τους, να αμείβεται ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ απ’ ότι ο μέσος Έλληνας, στα πλαίσια πάντα της προσφοράς για το κοινό συμφέρον… Και δεν είναι μόνο αυτό. Στον Έλληνα φορολογούμενο στοιχίζει ο καθένας από αυτούς τους «αλτρουιστές» πάνω από 300.000 ευρώ ετησίως, ήτοι 1.200.000 ευρώ κάθε τετραετία, αν προσθέσουμε τους μισθούς των αποσπασμένων δημοσίων υπαλλήλων και τα λοιπά εξτρά που εμείς πληρώνουμε…
Άσε δε, που δημοκρατικά αποφάσισαν να στοιχειοθετούν δικαίωμα συνταξιοδότησης με το 1/5 του χρόνου που απαιτείται για οποιονδήποτε άλλο Έλληνα πολίτη! Άσε δε, που ψήφισαν (και πάλι δημοκρατικά) να τακτοποιούνται στο δημόσιο οι «ημέτεροι» καθενός, μετά από μόλις δύο χρόνια εργασίας στα πολιτικά τους γραφεία! Άσε δε… και άλλα πολλά προκλητικά που ισχύουν για τους τριακοσίους «αλτρουιστές» της Βουλής ενώ δεν ισχύουν για τους κοινούς θνητούς για του οποίους υποτίθεται πως αγωνίζονται.
Δεν φτάνουν όμως μόνο αυτά, οι άνθρωποι παίρνουν και εξτρά χρήματα για το αυτονόητο… Γιατί, μη μου πείτε, ότι συμμετέχοντας σε διάφορες επιτροπές, «χτυπάνε» υπερωρίες από το 8ωρο που ιδρώνουν μέσα στην Βουλή!
Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν συμβαίνουν αυτά. Ποιος όμως θα τολμήσει να τα αλλάξει; Και δεν αναφέρομαι στην θεωρία και στα λόγια εκ του ασφαλούς (αντιπολίτευση) μιλώ για τα κόμματα εξουσίας και τους αρχηγούς τους, που εμφανίζονται ως τιμητές του λαού… Άρα λοιπόν ως ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ το βουλευτιλίκι είναι ίσως το πλέον αποδοτικό. Μαζί με το παραδάκι που εισπράττει κάθε κοινοβουλευτικός, αποκτά και εξουσία και δόξα (αν και δεν φαντάζομαι να υπάρχει κάποιος απ’ όλους αυτούς που να εμίσησε το χρήμα) κλπ.
Αν λοιπόν από αύριο αλλάξουν τα δεδομένα… Αν για παράδειγμα ο μισθός του βουλευτή «κατρακυλήσει» στο επίπεδο που φτάνει ο μισθός ενός εργαζόμενου μετά από… 30 χρόνια δουλειάς (1.800-2.000 ευρώ). Αν περικόπτονταν τα «τυχερά» και οι μισθοδοτούμενοι από το δημόσιο παρατρεχάμενοι, αν δεν υπήρχαν λιμουζίνες και οδηγοί, πόσοι από τους χιλιάδες που συνωστίζονται σήμερα στις λίστες για να προσφέρουν στα κοινά, θα ενδιαφέρονταν αλήθεια;
Γι’ αυτό λοιπόν, θα ήταν φρόνιμο για τους υποψηφίους, να μην προκαλούν άλλο την νοημοσύνη μας… Να αναφέρονται σε οτιδήποτε άλλο, πλην όμως θα πρέπει να βγάλουν από το στόμα τους την καραμέλα περί αλτρουισμού και περί ανιδιοτελούς προσφοράς. Γιατί η προσφορά τους είναι «ιδιοτελής» (υπό την έννοια που εξήγησα παραπάνω) και μάλιστα χρυσοπληρωμένη…