Μια «διαφορετική» επιστολή στην «Θ»…

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Μια «διαφορετική» επιστολή έλαβα χθες με το «απλό» ταχυδρομείο από γνωστό συμπολίτη μας, τα στοιχεία του οποίου βρίσκονται στην διάθεση της εφημερίδας μας. Δεν θα την δημοσίευα λόγω του «προσωπικού» χαρακτήρα στο μεγαλύτερό της κομμάτι, αλλά σεβόμενος την επιθυμία του επιστολογράφου, την δημοσιεύω αυτούσια αφού τον ευχαριστήσω θερμά για την εκτίμησή του πρώτα σ’ αυτή την εφημερίδα που στέκεται ΟΡΘΙΑ εδώ και 15 χρόνια και στην συνέχεια στο πρόσωπό μου.

Όσο υπάρχουν τέτοιοι αναγνώστες, όσο υπάρχουν τέτοιοι Ξανθιώτες δεν μπορεί να υπάρξει από πλευράς μας καμία δικαιολογία σε ενδεχόμενη υπαναχώρηση και υποστολή της σημαίας του αγώνα που δίνουμε όλα αυτά τα χρόνια για τον τόπο μας και για τους συμπολίτες μας, χριστιανούς και μουσουλμάνους:

Αγαπητέ κε Καμαρίδη,
Είναι η πρώτη φορά που αποφασίζω να επικοινωνήσω δι’ αλληλογραφίας (και όχι με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) με μία τοπική εφημερίδα. Και τούτο διότι οι απόψεις τις οποίες εκφράζετε και δημοσιοποιείτε από τις στήλες σας, με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο. Συμμερίζομαι τις ανησυχίες σας για τα θέματα που αφορούν κυρίως στην Θράκη και για τα λεγόμενα εθνικά μας θέματα, αλλά δεν βλέπω να γίνεται κάτι από τους καθ’ ύλην αρμοδίους φορείς και τους θεσμοθετημένους εκπροσώπους τους.
Πιστεύεις παιδί μου (επέτρεψέ με να σε αποκαλώ έτσι, μιας και με τον αείμνηστο πατέρα σου ήμασταν φίλοι παιδιόθεν και είμαι κοντά στην ηλικία του) πως μ’ αυτόν σου τον ωραίο αγώνα, μ’ αυτήν σου την καθημερινή προσπάθεια, θα συγκινηθεί κάποιος απ’ όλους αυτούς; Όχι μόνο δεν υπάρχουν ευήκοα ώτα, όχι μόνο δεν προβαίνουν σε αποφασιστικά για το συμφέρον της περιοχής και της πατρίδας μας μέτρα, αλλά τουναντίον, επιτείνονται τα προβλήματα με την απαράδεκτη στάση τους έναντι μικροκομματικών και προσωπικών συμφερόντων.
Διατηρώ ακέραιο το αρχείο της στήλης σου «Με απλά λόγια» τα αποκόμματα της οποίας φροντίζω να αποκόπτω και να αρχειοθετώ, πιστεύοντας ακράδαντα ότι θα αποτελέσουν λίαν συντόμως ντοκουμέντο για την εν γνώσει τους απουσία των αρχόντων μας από τα προβλήματα που σύντομα θα τα βρούμε μπροστά μας εν ήδη θυέλλης.
Τους τα έγραφες και τα γράφεις παλικάρι μου. Τους τα έλεγες και τους τα λες δίχως δισταγμό, δίχως φόβο, με σθένος και με πάθος για την αλήθεια. Πλην όμως κανένας, μα κανένας απ’ όλους αυτούς δεν φαίνεται διατεθειμένος να ακούσει. Να ανοίξουν τα μάτια τους και να δούνε την πραγματικότητα. Ότι αυτήν την στιγμή, υλοποιούνται με την ανοχή τους, συντονισμένα προ 10ετιών σχέδια για την λεγόμενη συνδιοίκηση της Θράκης. Ότι αυτήν την στιγμή, η άνευ όρων παράδοσή μας, στις λεγόμενες ελεύθερες αγορές και στα ξένα κεφάλαια, υποθηκεύει το μέλλον του τόπου και –όπως σωστά αναφέρεις συνήθως- το μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας.
Παιδί μου,
Θα σε συνεβούλευα να συνεχίσεις απτόητος τον αγώνα σου γιατί μαζί με σένα, υπάρχουν πολλοί Ξανθιώτες που συμπράττουν, πλην όμως εκ των «μετόπισθεν» για τους ευνόητους λόγους. Αυτό όμως θα πρέπει να το αλλάξουμε. Να βγούμε δηλαδή μπροστά και μαζί σου, όλοι μαζί και να δυναμώσουμε τις φωνές μας, για να μας ακούσει η Αθήνα και τα λεγόμενα κέντρα αποφάσεών της.
Την Θράκη και τα μάτια σας! Μην μας ξεπουλάτε στα διεθνή συμφέροντα. Διδαχθείτε από την ιστορία και πάρτε αποφάσεις με το χέρι στην καρδιά και όχι στην τσέπη.
Αγαπητό μου παιδί,
Ζητώ συγνώμη για τον χρόνο που σου έκλεψα, αλλά θα ήθελα να δημοσιεύσεις αυτούσια αυτήν την επιστολή στην στήλη σου, όπως κάνεις και σε άλλες περιπτώσεις. Λόγω ηλικίας, δεν ημπορώ να ακολουθήσω στον αγώνα, αλλά να ξέρεις πως οι ευχές μου θα σε συνοδεύουν για πάντα.
Με πατρική αγάπη