Η ασυνέπεια τιμωρείται…

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Υπάρχει περιθώριο ανάκαμψης της Ν.Δ. τοπικά! Αυτό διατείνεται το στενό περιβάλλον της κομματικής οργάνωσης, χωρίς όμως να δικαιολογεί αυτή την αισιόδοξη πρόβλεψη. Τι θα κάνει δηλαδή η κυβέρνηση της Ν.Δ. λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές στην περιοχή μας ώστε να ανακάμψει και να πάρει τα «επάνω» της; Μήπως ότι δεν έκανε… επί μία πενταετία; Πως θα πείσει δηλαδή τους Ξανθιώτες ψηφοφόρους της να ξαναψηφίσουν (για νέους δεν το συζητάμε) με τι επιχειρήματα και με ποιες δεσμεύσεις; Εκτός κι αν ποντάρουν στα «κοπάδια» των ψήφων, των λεγόμενων ευαίσθητων κοινωνικά ομάδων, θυσιάζοντας κυριολεκτικά τα ΠΑΝΤΑ!

Ίσως θεωρηθώ αρκετά «ρομαντικός», αλλά τέτοιες στιγμές φαντάζομαι μια τοπική κοινωνία ενωμένη και συντονισμένη. Φορείς που θα κάθονται στο τραπέζι, όχι για να βγάλουν τα μάτια τους μεταξύ τους, όχι για να περάσουν γραμμές πολιτικές και κομματικές, όχι για να προβληθούν και να αναρριχηθούν στη συνέχεια ο ένας ή ο άλλος «πρόεδρος». Φορείς που θα έχουν καταγράψει προηγουμένως τα βασικότερα προβλήματα –αιτήματα της περιοχής και θα είναι έτοιμοι να τα προσφέρουν «πακέτο» απαιτώντας την επίλυσή τους, σε κάθε επίσκεψη υψηλόβαθμου πολιτικού προεκλογικά…
Μου ήρθε στο μυαλό ένα περιστατικό που μου αφηγήθηκε παλιός στενός συνεργάτης του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το συμβάν έλαβε χώρα σε ένα ορεινό χωριό του Ταΰγετου κατά την διάρκεια της εκεί επίσκεψης του τότε λαοπρόβλητου εθνικού ηγέτη (‘76-‘77).
Οι λιγοστοί κάτοικοι ενημερώθηκαν εγκαίρως για την άφιξη του πρωθυπουργού, αλλά προς έκπληξη του αείμνηστου, κατά την άφιξή του δεν βρέθηκε κανένας για να τον υποδεχθεί, εκτός από τους «φυτευτούς» του περιβάλλοντός του. Τα πήρε αγρίως λοιπόν ο Καραμανλής και πλησίασε κάποια γεροντάκια που έπαιζαν τάβλι στο μοναδικό καφενείο του χωριού. Τους ρώτησε αν είχαν ενημερωθεί για την άφιξή του και προς μεγαλύτερη έκπληξή του εισέπραξε μια καταφατικότατη απάντηση.
Όταν στην συνέχεια τους ζήτησε να αιτιολογήσουν την απαξιωτική συμπεριφορά τους στο πρόσωπό του, έλαβε την εξής καλοπληρωμένη απάντηση: «Ζητάμε εδώ και χρόνια να γίνουν κάποια έργα στο χωριό μας. Αν δεν μας τα κάνει η κυβέρνησή σου, όχι μόνο δεν πρόκειται να σηκωθούμε από την καρέκλα μας για να σε προϋπαντήσουμε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να σε ξαναψηφίσουμε»!
Ο Καραμανλής έφυγε εξοργισμένος και τα έβαλε με τους συμβούλους του που δεν τον είχαν ενημερώσει δεόντως… Αποτέλεσμα; Την επόμενη εβδομάδα τα έργα ξεκίνησαν και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ολοκληρώθηκαν! Κάπως έτσι λοιπόν τελειώνουν οι δουλειές και λύνονται προβλήματα…
Στην δική μας περίπτωση, αφενός δεν έχουμε συγκεκριμενοποιήσει ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα- αιτήματα της περιοχής μας και αφετέρου όταν μας δίνεται η ευκαιρία να τα κοινοποιήσουμε και να απαιτήσουμε λύσεις, εμείς… ξεσκονίζουμε κουστούμια και χαϊδεύουμε πλάτες με φόντο μικροπολιτικά, μικροκομματικά και ενίοτε προσωπικά συμφέροντα των εκπροσώπων μας.
Και επανέρχομαι στην εισαγωγή της στήλης περί ανάκαμψης της Ν.Δ. τοπικά! Μόνο υπό την έννοια της μικρής ιστορίας που σας αφηγήθηκα παραπάνω (σημειωτέον δεν είναι «μασσάλι», αλλά πραγματικότητα) μπορούμε να προσβλέπουμε κάπου και ως εκ τούτου μπορεί να προσβλέπει και η Ν.Δ. σε πιθανή ανάκαμψη στην περιοχή μας… Αλλά επειδή δήλωσα ρομαντικός και ουχί αιθεροβάμων, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να γίνει!
Όσον αφορά την άλλη λύση, την πιο εύκολη, αυτή του «θυσιαστηρίου» Ιερών και Οσίων, ελπίζω να μην φτάσουν σ’ αυτό το σημείο… Και θα μου πείτε μήπως το ΠΑΣΟΚ θα είναι καλύτερο; Φυσικά και… ΟΧΙ! Το έχουμε δοκιμάσει και ξαναδοκιμάσει μάλιστα στο παρελθόν με ιδιαίτερη… αποτυχία! Η λογική όμως λέει, πως όταν κάποιος είναι ασυνεπής απέναντί σου και έχεις την δυνατότητα τον… αλλάζεις! Μπορεί να πονάει στους παραδοσιακούς- αγωνιστές Νεοδημοκράτες, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και όποιος διαφωνεί το συζητάμε…