Δεκαέξι χρόνια τώρα η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία θεάτρου «Ανατολικά του Νέστου» δίνει λαμπρά δείγματα πολιτιστικής γραφής και δηλώνει παρούσα σε αντιπνευματικούς καιρούς. Οι άοκνες προσπάθειες του καλλιτεχνικού διευθυντή της κ. Κώστα Λειβαδίτη και των συν αυτώ, έδωσαν μέχρι σήμερα δεκαέξι θερινές παραστάσεις, καθώς και το ανέβασμα έντεκα έργων για παιδιά.Η φετινή επιλογή ήταν το έργο των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου «Δεσποινίς ετών 39», που άφησε εποχή με την ερμηνεία του αμίμητου Βασίλη Λογοθετίδη. Τον ρόλο του ανέλαβε ο κ. Λειβαδίτης, ο οποίος τονίζει ότι «σκοπός ήταν η διάσωση της μνήμης μιας Ελλάδας που πέρασε και χάνεται», εκφράζοντας το φόβο ότι «σύντομα η χώρα μας θα μετατραπεί σ’ ένα μουσείο, αλωμένη από το πλαστικό και τις πλαστικές ζωές». Σε συνομιλία μας ο… δαιμόνιος Σαρακατσάνος κατέθεσε την αγωνία του για την Ελλάδα που χάνεται, τις αδύναμε πλην σημαντικές κραυγές πολιτισμού απέναντι στην παντοκρατορία της τηλεόρασης και εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι τελικά «κάτι μένει έστω και υπ’ αυτές τις συνθήκες».
Όλα είναι αποτυπωμένα και στο δελτίο τύπου της παράστασης: «Τότε στις δεκαετίες του ‘50 και του ‘60 που η Ελλάδα έμοιαζε με Ελλάδα, τότε που οι Έλληνες μέσα στη φτώχεια τους ατένιζαν το μέλλον με αισιοδοξία, τότε που το γιασεμί, το αγιόκλημα και το θυμάρι είχαν ανόθευτη τη μυρωδιά τους, τότε που το γέλιο ή ακόμα και το κλάμα έβγαιναν αυθόρμητα, τότε... Τώρα; Τι μας έμεινε τώρα; Τώρα το μόνο που μας μένει είναι, με αφορμή το ανέβασμα του έργου «Δεσποινίς ετών 39» ν’ αφήσουμε για λίγο τις καρδιές μας λεύτερες, να τις απεγκλωβίσουμε από σκοτούρες και άγχη και ν’ απολαύσουμε την υπέροχη κωμωδία σε μια όμορφη βραδιά». Αυτό ακριβώς έγινε προχθές το βράδυ στο ανοιχτό δημοτικό θέατρο της Ξάνθης.
«ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ… ΑΡΠΑΧΤΗ»
Πολλοί ήταν αυτοί που ανηφόρισαν προχθές το βράδυ και απόλαυσαν μια ωραία παράσταση σε μια καλοκαιρινή βραδιά. Η αναπόληση μια άλλης εποχής, πιο αθώας και πιο ανθρώπινης, η αποτύπωση ενός ισχυρού κοινωνικού ιστού πριν διαρραγεί και η καταλυτική επίδραση της «μοίρας» και του τυχαίου –ίδιον των περισσότερων ελληνικών ηθογραφιών- δόθηκαν με μεράκι από τους συντελεστές της παράστασης: Αυτό το μεράκι αποτυπώθηκε ανάγλυφα σε συνομιλία μας με τους ηθοποιούς πριν την παράσταση, αλλά –περισσότερο- στη διάρκεια του έργου που δικαίως καταχειροκροτήθηκε από τους θεατές. «Είμαστε Ξανθιώτες και δεν βρισκόμαστε εδώ γι’ αρπαχτή, αλλά μεταξύ γνωστών και φίλων που μας κρίνουν» λέει ο κ. Λειβαδίτης. Και υπενθυμίζει ότι το έργο θα παρουσιαστεί στη διάρκεια του καλοκαιριού σε πολλά σημεία της ευρύτερης περιοχής μας.
Απολαυστικά όλα τα μέλη της θεατρικής ομάδας «Ανατολικά του Νέστου». Ο Κώστας Λειβαδίτης ως… ανήσυχος Τηλέμαχος, ο Φιλοποίμην Ανδρεάδης ως ο καλός φίλος Κρίτων, ο Πάρης Χανιώτης ως Αργεντίνος γαμπρός αλλά και ως αμίμητος εφοριακός, η Ευγενία Λαχανά ως… άμοιρη Χρυσάνθη, η Γιώτα Χατζηθεοδώρου ως το προαιώνιο, δαιμόνιο θηλυκό (Φωφώ), η Δήμητρα Χαϊτίδου ως «σουπιά» συνονόματη ξαδέρφη και ο Ανδρέας Κοντογιώργης ως σχολαστικός Σταμάτης. Η σκηνοθεσία και η μουσική επιμέλεια ήταν του Κώστα Λειβαδίτη με βοηθό στην πρώτη τη… μία Χρυσάνθη (Ευγενία Λαχανά), τα σκηνικά του Γιώργου Μπότσιου, τα κοστούμια ήταν των ηθοποιών του θιάσου και του «ΕΝΔΥΩ» και οι φωτισμοί του Γιάννη Παπαδόπουλου.
Αίσθηση –και εύλογους συνειρμούς, σκεπτόμενοι τι γίνεται όταν έρχονται διαφημισμένοι θίασοι- μας προκάλεσε το γεγονός ότι για δεύτερη χρονιά που παρακολουθούμε θερινή παράσταση της Ξανθιώτικης θεατρικής ομάδας «Ανατολικά του Νέστου», δεν παρευρέθη ουδείς εκ των «εντιμοτάτων αρχόντων της πόλης»…
Θοδωρής Μπακάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου