Άραγε τι θέλει να (μας) πει ο… «ποιητής»;

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Τα κράτη μέλη της ομάδας G8 στην σύνοδο που πραγματοποιούν από σήμερα στην σεισμόπληκτη πόλη Λ’ Ακουίλα της Ιταλίας, αναμένεται να ανακοινώσουν λέει, μία πρωτοβουλία για την ασφάλεια των τροφίμων, υποσχόμενοι ότι θα δώσουν αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη αγροτικών προγραμμάτων εντός της επόμενης τριετίας.

Πρόκειται για μια κίνηση που αντανακλά στη στροφή των «ισχυρών» σε περισσότερο ουσιαστικές και μακροχρόνιες επενδύσεις στον αγροτικό κλάδο των αναπτυσσομένων χωρών.
Η σύνοδος που θα διαρκέσει ως την Παρασκευή, θα πραγματευτεί λέει, την καταπολέμηση της παγκόσμιας πείνας αντιστρέφοντας μια πολιτική δύο δεκαετιών, η οποία εστίαζε σχεδόν αποκλειστικά στην επισιτιστική αρωγή.
Σε έκθεση, η οποία καταρτίστηκε από την ομάδα των Υπουργών Γεωργίας της «G8», αναφέρεται πως: «Εάν δεν διπλασιαστεί η παραγωγή τροφίμων έως το 2050, ο κόσμος διατρέχει σοβαρό κίνδυνο να αντιμετωπίσει έλλειψη τροφίμων και να πληγεί από την εκτίναξη των τιμών τους».
Όπως επίσης προειδοποιεί η ετήσια έκθεση της ισχυρότερης οργάνωσης του κόσμου: «Ο πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς και αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για να τραφεί επαρκώς, τότε θα διαμορφωθεί μια κατάσταση αστάθειας και μόνιμης διατροφικής κρίσης»!
Συμπαθάτε με για την «ταπεινή» σκέψη που καταθέτω σήμερα από την στήλη, αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ, από την μία να αναγνωρίζεται παγκοσμίως η ανάγκη για αύξηση της αγροτικής παραγωγής (παραγωγή τροφίμων) και μάλιστα από εκείνους που καθορίζουν την τύχη του πλανήτη για τον επόμενο αιώνα και από την άλλη να μπαίνουν δικλείδες σε επίπεδο Ε.Ε., για την ραγδαία μείωση ή έστω την ελεγχόμενη παραγωγή στο αγροτικό προϊόν!
Μου θυμίζει κάτι από «Αποκάλυψη» το γεγονός, να μην μπορεί κάποιος σήμερα να… απλώσει το χέρι του και να κόψει καρπούς υπάρχοντες, καρπούς που μπορεί η γης (ακόμη) να δώσει, γιατί κάποιοι άλλοι δεν του επιτρέπουν να τους καλλιεργήσει.
Την ίδια στιγμή, σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πλανήτη, συνάνθρωποί μας πεθαίνουν από έλλειψη τροφής, γιατί οι εδαφολογικές- κλιματικές συνθήκες στον τόπο τους δεν επιτρέπουν την παραγωγής της!
Πως είναι δυνατόν -σκέφτομαι «ταπεινά»- εμείς που έχουμε την δυνατότητα, καθότι η φύσης μας προίκισε, να καλλιεργήσουμε και να παράξουμε πολλαπλάσια αγροτικά προϊόντα που συνθέτουν την διατροφική μας αλυσίδα, να μας στερείται το δικαίωμα από τους «σοφούς» της Ευρώπης, με πρόσχημα το αγροτικό ισοζύγιο, άρα τις οικονομικές ισορροπίες και παράλληλα οι… ακόμη πιο ισχυροί «σοφοί» του πλανήτη (στους οποίους μετέχουν και κάποιοι εκ των προαναφερομένων) να εκφράζουν ανησυχία περί του αντιθέτου;
Καταρχήν, ίσως η επιδοματική πολιτική της Ευρώπης στην κατεύθυνση παραγωγής αγροτικών προϊόντων, να έδωσε την αίσθηση του «θείου δώρου»… Οι «πράσινες βίβλοι» και οι Κοινές Αγροτικές Πολιτικές τις οποίες προσυπογράψαμε ως χώρα στο σύνολό τους, τόσο κατά την διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας μας από το ΠΑΣΟΚ, όσο και από τη Νέα Δημοκρατία, φαίνεται τελικά πως δεν ήταν ούτε θεία δώρα, ούτε «μάνα εξ ουρανού»! Στην ουσία αφορούσαν την ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ της αγροτικής μας καλλιέργειας, της υποθήκευσης δηλαδή της ίδιας μας της ζωής έναντι των μεγάλων ευρωπαϊκών- παγκοσμίων συμφερόντων!
Σήμερα, φτάσαμε σε ένα σημείο, που η ενδεχόμενη αποσύνδεση των επιδομάτων από τις αγροτικές καλλιέργειες και η «εγκατάλειψη» των προϊόντων στις εμπορικές τους τιμές, θα σημάνει απαγορευτικό για την συνέχεια των καλλιεργειών. Αυτό σημαίνει ερήμωση της εύφορης γης μας, αυτό σημαίνει μηδενική παραγωγή τροφών σε περιοχές οι οποίες θα μπορούσαν να ταΐσουν το μισό τουλάχιστο του υπόλοιπου πλανήτη!
Ίσως η λύση στο πρόβλημα να εστιάζεται στην «προειδοποίηση»-ΠΡΟΒΛΕΨΗ της ετήσιας έκθεσης της G8 που αναφέρω και παραπάνω: «Ο πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς και αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα να τραφεί επαρκώς τότε θα διαμορφωθεί μία κατάσταση αστάθειας και μόνιμης διατροφικής κρίσης»!
Ίσως τελικά η «ταπεινή» μου σκέψη να μην είναι καθόλου… ταπεινή! Στόχος των ισχυρών, η ελάττωση του πληθυσμού του πλανήτη ή σε αντίθετη περίπτωση, η διαμόρφωση μιας κατάστασης αστάθειας και μόνιμης κρίσης γιατί έτσι συμφέρει στους ολίγους! Κι εμείς –δυστυχώς- στη συγκεκριμένη περίπτωση, είμαστε οι «πολλοί»!!!