«Πονόψυχοι» για όλους τους άλλους…

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Είχα την τύχη –ή την ατυχία αν θέλετε- να γεννηθώ σ’ αυτή την χώρα. Ως Έλληνας και συγχρόνως ως Ευρωπαίος πολίτης, ανέλαβα τις υποχρεώσεις μου απέναντι στην πολιτεία, αλλά το ίδιο απαίτησα να κάνει κι εκείνη απέναντί μου.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου υπενθύμιζαν σε κάθε περίπτωση τις υποχρεώσεις μου (και ενίοτε με διάφορες «τιμωρίες» όταν τις λησμονούσα), ενώ σχεδόν ποτέ δεν υπήρξε κάποιος –εκτός αν πλήρωνα δικηγόρους- να μου επισημάνει τα δικαιώματά μου. Και όταν δεν μου τα «εκχωρούσε» η πολιτεία τότε ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορούσε να την «τιμωρήσει», όπως έκανε αυτή στην δική μου περίπτωση…

Οι πονηροί διοικούντες, θέλοντας να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη, υποστηρίζουν συνήθως πως: ΠΟΛΙΤΕΙΑ, είμαστε όλοι εμείς… ΛΑΘΟΣ! «Πολιτεία» είναι όλοι αυτοί που διαχειρίζονται αυτή τη χώρα. Αυτοί που διαθέτουν εξουσία και κυρίως οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί άρχοντες… Αυτούς που ψηφίζουμε για να μας εκπροσωπήσουν σε όλα τα «φόρα». Κακώς βρίζουμε και αναθεματίζουμε την ΕΛΛΑΔΑ… Η ΕΛΛΑΔΑ δεν φταίει σε τίποτα. Η ΕΛΛΑΔΑ είναι και αυτή ένα θύμα των κάκιστων διαχειριστών της των τελευταίων αιώνων. Άλλο πράγμα η ΕΛΛΑΔΑ και άλλο πράγμα οι διοικούντες της…

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση που θα σας αναφέρω… Δέχθηκα χθες ένα τηλεφώνημα, από μία δύσμοιρη κυρία –δικαιούχο προνοιακού επιδόματος. Και αναφέρομαι σε συμπολίτισσά μας με πραγματικές ανάγκες προνοιακού βοηθήματος και όχι σε… μαϊμού! Η γυναίκα περίμενε την καταβολή του τρέχοντος διμήνου στις 15 Ιουνίου. Χθες, μετά από 16 ημέρες και ακόμη δεν το είχε λάβει.

Γνωρίζω πολύ καλά τον φαύλο κύκλο που θα αντιμετωπίσω επιχειρώντας την αναζήτηση ευθυνών από τους αρμοδίους… Από τον Άνα στον Καϊάφα! Η Νομαρχία στα ΕΛΤΑ, τα ΕΛΤΑ στη Νομαρχία και στην συνέχεια στον… θυρωρό της πολυκατοικίας!

Αναρωτήθηκα, αν καθυστερούσε για παράδειγμα η μισθοδοσία όλων αυτών για δύο ημέρες (και όχι για 16) τι θα γινόταν; Θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες! Στην προκειμένη περίπτωση όμως το πράγμα αλλάζει. Μακριά από τον πισινό τους και εκατό ξυλιές! Τι κι αν «τρέχουν» οι λογαριασμοί, τι κι αν πρέπει να αγοραστούν φάρμακα, τι κι αν πρέπει να γεμίσει το τραπέζι…

Εξαντλούμε όμως τις ανθρώπινες ευαισθησίες μας, στους… «δύσμοιρους» λαθρομετανάστες, τις φτωχούς Βουλγάρους επαίτες και μικροπωλητές, στους «κακομοίρηδες» τους Κινέζους που βγάζουν ένα μεροκάματο κλπ. Και γιατί ωρέ καρντάσια, σ’ αυτές τις περιπτώσεις μας πιάνει το «πονετικό» μας, ενώ όταν πρόκειται για δικούς μας ανθρώπους, για ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες, για τον άνθρωπο της διπλανής μας πόρτας, δεν μας συγκινεί απολύτως τίποτα και βγάζουμε «πάγο» απ’ την καρδιά μας; Για να ακούσουμε ευχαριστώ ή μήπως για να μην μας πούνε ξενόφοβους και ρατσιστές; Αφού, έτσι κι αλλιώς τα κοσμητικά τα έχουμε ήδη εισπράξει…

Γιατί δεν «πονάμε» για τον έμπορο ή τον επαγγελματία της αγοράς που αργοπεθαίνουν μέρα με την ημέρα και μας πιάνει «κόψιμο» για τον… κακόμοιρο Κινέζο που σέρνει το καροτσάκι για ένα μεροκάματο; Γιατί δεν μας θλίβουν και δεν ενεργοποιούν τα φιλάνθρωπα αισθήματά μας οι πάμπολλες περιπτώσεις συνανθρώπων μας που δεν έχουν «που την κεφαλή», που οι κακοτυχίες της ζωής τους στέρησαν την υγεία και την περιουσία και που βρίσκονται δίπλα μας, πλην όμως εξαντλούμε την φιλευσπλαχνία μας για τον Βούλγαρο, τον Κινέζο, τον Μπαγκλαντεσιάνο ή τον Κογκολέζο που επέλεξαν την χώρα μας προς αναζήτηση ελπίδας ή ακόμη και για… μπίζνες;

Θεωρώ μέγιστη ΑΔΙΚΙΑ και συγχρόνως ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ την περίεργη και μονόπλευρη ευαισθησία που δείχνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις. Για να επανέλθω όμως στο κυρίως θέμα της σημερινής στήλης, απαιτώ από Νομαρχία και ΕΛΤΑ να προχωρήσουν ΑΜΕΣΑ στην καταβολή των προνοιακών επιδομάτων, ευχόμενος να μην χρειαστεί να επανέλθω…