Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ
Πριν προλάβει να σταματήσει η χαλαζόπτωση, βρέθηκαν στον τόπο της καταστροφής, νομαρχο-δημαρχαίοι, βουλευτές, πολιτικοί και λοιποί αιρετοί, συνοδευόμενοι από αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες και… τι σύμπτωση, όλως τυχαίως (;) μαζί τους και κάποιοι φωτογράφοι, κάμερες, δημοσιογράφοι κλπ, που αποθανάτισαν την «αγωνία» των αιρετών μας, (που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους) για την άμεση αποκατάσταση των πληγέντων…
Και δεν αναφέρομαι μόνο στην πρόσφατη χαλαζόπτωση που έπληξε το Ν. Ξάνθης, αλλά σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις, που γίνονται αφορμή για άλλους να καταστραφούν και για άλλους να… προβληθούν δεόντως!
Οι δηλώσεις και τα δελτία τύπου που ακολουθούν συνήθως «κλισέ». Τηλεφωνικές παρεμβάσεις για άμεση καταγραφή των ζημιών και έγκαιρη αποπληρωμή των αποζημιώσεων. Το θέμα όμως, είναι τι γίνεται ΜΕΤΑ τον «συνωστισμό» όλων αυτών, στον τόπο της καταστροφής… Μετά τις δηλώσεις στα μικρόφωνα, μετά το φραστικό ενδιαφέρον για άμεση αποζημίωση… Πότε πληρώνεται ο παθών αγρότης, αλλά και ΠΩΣ πληρώνεται; Δηλαδή, κάτω από ποιες προϋποθέσεις;
Όλοι συμφωνούμε ότι το αγροτικό εισόδημα έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα, αλλά δεν είναι ΜΟΝΟ το αγροτικό εισόδημα που δέχεται τέτοιου είδους πλήγματα. Σίγουρα «πουλάει» περισσότερο το ενδιαφέρον (πραγματικό ή εικονικό) για την αγροτιά, αφού αναφέρεται στην πλειοψηφία των Ελλήνων, έναντι άλλων επαγγελμάτων. Σε συνδυασμό και με το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο αυτών των ανθρώπων, δημιουργείται εκ των πραγμάτων ένα πεδίο λαμπρόν, για εύκολους λαϊκισμούς και για διάφορες σπέκουλες από πολιτικούς και πολιτικάντηδες…
Επειδή όμως υπάρχει –όπως και να το κάνουμε- μια γενικότερη ευαισθησία για το συγκεκριμένο κλάδο και συγχρόνως κάποιοι (ίσως αρκετοί) που εκμεταλλεύονται κατά το δοκούν αυτή την ευαισθησία, ήθελα σήμερα να γυρίσω το νόμισμα, ώστε να δούμε και την άλλη πλευρά του.
Αφορμή πήρα από την τεράστια κομπίνα που στήθηκε πρόσφατα στην Κρήτη, όπου από κοινού, αγροτικές ενώσεις και ιδιώτες, ξεκοκάλισαν αρκετές… δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από το προνομιακό καθεστώς επιστροφής του αγροτικού ΦΠΑ.
Και είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλά τέτοια «τρυπάκια» στη σύγχρονη αγροτική οικονομία, σε συνάρτηση με τις επιδοματικές πολιτικές, εθνικές και κοινοτικές. Ακόμη και με τις αποζημιώσεις, έχουν σημειωθεί τέτοια κρούσματα, με κατεστραμμένα προϊόντα, τα οποία όμως στην συνέχεια βρέθηκαν σε… αποθήκες ιδιωτών έναντι του αναλόγου εμπορικού τιμήματος φυσικά… Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να ισχύουν τα προβλεπόμενα σε κάθε περίπτωση, ώστε να υπάρχει διαφάνεια, έλεγχος και αντικειμενικότητα ΚΑΙ στα θέματα που αφορούν στο αγροτικό εισόδημα. Κύρια προς όφελος των ίδιων των αγροτών… Συνήθως στη δική τους την καμπούρα, κάποιοι κατ’ ευφημισμόν αγρότες ή ακόμη και «μεγαλοτσιφλικάδες» καταστρώνουν τα σχέδιά τους και τρώνε με χρυσά κουτάλια στην υγεία των κορόιδων! Σε αντίθεση, ο μέσος αγρότης των 100-150 στρεμμάτων, περιμένει στις ουρές για να πάρει τελευταίος τα ψιχία, ως… φτωχός Λάζαρος!
Όσον αφορά την ευαισθησία και την αμεσότητα που επιδεικνύεται σε περίπτωση καταστροφής αγροτικών καλλιεργειών, θα πρέπει να υπενθυμίσω στους εντιμότατους –κατά τον Μητροπολίτη μας- άρχοντες, ότι καταστροφές δεν σημειώνονται μόνο σε αγροτικές καλλιέργειες. Τα ίδια (και ίσως περισσότερα) προβλήματα αντιμετωπίζουν και πολλοί εκ των επαγγελματιών, των εμπόρων, των βιοτεχνών, των λεγόμενων μικρομεσαίων επιτηδευματιών, αλλά προς εκείνη την κατεύθυνση, η ευαισθησία φαίνεται πως βρίσκεται σε αδράνεια…
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, άσχετα αν δεν γινόμαστε αρεστοί στους περισσοτέρους, στη δεύτερη περίπτωση, υπάρχει μια «ρευστότητα» σε σχέση με το παρόν και το μέλλον, που είναι πιο έντονη...
Για παράδειγμα, ο μικρομεσαίος εμποροεπαγγελματίας, για να στοιχειοθετήσει δικαίωμα συνταξιοδότησης, θα πρέπει να πληρώνει μια ολόκληρη ζωή ασφαλιστικούς φορείς, για να πάρει ψίχουλα, ενώ ο αγρότης, μετά και από τις τελευταίες ρυθμίσεις, μπορεί να συνταξιοδοτηθεί δίχως κανένα ένσημο, αλλά και μία σειρά από άλλα προνόμια. Και, προς Θεού, δεν θα επιθυμούσα σε καμία περίπτωση να χαθούν αυτά τα προνόμια από τους αγρότες μας. Σίγουρα θα επιθυμούσα, να διευρυνθούν και προς τις άλλες επαγγελματικές τάξεις.
Και ένα επίσης αξιοσημείωτο δεδομένο, ότι σπάνια ένας αγρότης είναι ΜΟΝΟΝ αγρότης. Συνήθως είναι παράλληλα και υπάλληλος σε κάποια υπηρεσία (δημόσια ή ευρύτερα δημόσια), βιομηχανικός εργάτης κλπ. Ενώ ένας μικρομεσαίος επαγγελματίας, είναι ΜΟΝΟΝ αυτό που είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου