24/12/09

Γηροκομείο Ξάνθης: Το «απάγκιο» της τρίτης ηλικίας


Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ «Θ» ΓΙΑ ΘΥΜΙΣΕΣ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ


Ένας χώρος θαλπωρής, ζεστασιάς και φροντίδας για τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας, όπως είναι το Γηροκομείο Ξάνθης, έρχεται αναπόφευκτα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τις γιορτινές αυτές μέρες της αγάπης και της προσφοράς. Αποτελεί έναν χώρο όπου μνήμες παλαιότερων γιορτινών περιόδων ξαναζωντανεύουν στο μυαλό των γερόντων και των γεροντισσών παράλληλα με τις προσπάθειες τόσο της διοίκησης και του προσωπικού του Ιδρύματος, όσο και των φίλων τους, των συγγενών τους αλλά και ανώνυμων και επώνυμων υποστηρικτών του Γηροκομείου Ξάνθης να κάνουν τους απόμαχους της ζωής να αισθανθούν την ζεστασιά των εορτών.

ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑΣ
Σε μια προσπάθεια να ξαναζωντανέψουμε μνήμες από Χριστούγεννα παλαιότερων χρόνων μιλήσαμε με έναν από τους «αιώνιους έφηβους», όνομα και πράγμα πραγματικά, που φιλοξενούνται στο Ίδρυμα, τον κ. Δημήτρη Σεφτεριανό, ο οποίος με χαρά δέχθηκε να μας «ξεναγήσει» σε Χριστουγεννιάτικες περιόδους χρόνων αλλοτινών, πολύ διαφορετικών από τους σημερινούς. Σήμερα, πλέον σχεδόν στην όγδοη δεκαετία της ζωής του, στρέφει το βλέμμα του στο παρελθόν διαπιστώνοντας ότι «στα χρόνια μας οι καιροί ήταν πραγματικά δύσκολοι. Κατοχή, εμφύλιος και φτώχια μας τυρρανούσαν καθημερινά. Όμως στις περιόδους αυτές όλα αυτά πήγαιναν στην άκρη. Εγώ μεγάλωσα και έζησα στο Ιωνικό. Τους δικούς μου τους παίδεψε η προσφυγιά από την Σμύρνη και τον πατέρα μου τον χάσαμε νωρίς. Όμως τότε, επειδή ίσως όλους μας τυρρανούσαν τα ίδια προβλήματα είχαμε μία πολύ ανεπτυγμένη συναδελφικότητα, η οποία φαινόταν περισσότερο σε τέτοιες γιορτινές μέρες. Αυτές οι μέρες, ακόμη και οι πιο φτωχοί, ποτέ δεν έμεναν έτσι. Όλοι κάτι είχαν και αν δεν μπορούσαν να έχουν φρόντιζαν οι άλλοι να έχουν. Στο χωριό ήμασταν σαν μία μεγάλη οικογένεια. Μπορεί μια οικογένεια ν’ αφήσει κάποια από τα παιδιά της πεινασμένα; Δεν γίνεται. Έτσι όλοι έδιναν, όσο μπορούσαν. Βέβαια και τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Όλα γινόντουσαν σπίτι. Φαγητά και γλυκά γιορταστικά, γλέντια για Χρήστους, Χριστίνες και Γιάννηδες, ετοιμασίες, βασιλόπιτες. Στον μπακάλη για να ψωνίσει κανείς κάτι πήγαινε μόνο αν είχε τίποτε τρανούς μουσαφίρηδες. Άλλωστε με τι να ψωνίσεις αφού λεφτά δεν υπήρχαν και η φτώχεια ήταν μεγάλη. Αλλά εμείς είχαμε την απάντηση σε αυτό. Το δέσιμο όλων των χωριανών. Μεταξύ μας δεν φωνάζαμε ο ένας τον άλλον με το όνομά του αλλά «αδερφέ», «ξάδερφε» και «κουμπάρε». Άλλωστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ήμασταν κοντινοί ή μακρινοί συγγενείς. Αυτό μας έδινε και μία άνεση, μία αμεσότητα στην καθημερινότητά μας αλλά και στις γιορτές. Ήταν αδιανόητο να πάει ο νους του ανθρώπου στο κακό όταν έβλεπε γειτόνους να χορεύουν και να τραγουδούν αγκαλιά ή όταν τους έβλεπε σε μεγάλες παρέες με όργανα στα χέρια και τρίγωνα να γυρνάνε όλο το χωριό, σπίτι με σπίτι για να πούνε τα κάλαντα και να μοιράσουν ευχές». Όσο για το θρησκευτικό συναίσθημα των ημερών, ο κ. Δημήτρης ήταν κατηγορηματικός λέγοντας ότι «η εκκλησία του χωριού αυτές της μέρες είχε την τιμητική της. Ήταν αδιανόητο το πρωί των Χριστουγέννων για παράδειγμα να μην είναι εκεί ολόκληρο το χωριό. Μας ένωνε και μας κρατούσε δεμένους, χωρίς δεύτερη σκέψη ή αμφιβολία. Αυτή και τα έθιμα που κουβαλούσε ο καθένας από τον τόπο του, Μικρά Ασία, Σμύρνη, Ανατολική Θράκη και αλλού, έχτιζαν την ομόνοια και την αγάπη αυτών των ημερών».

Β. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΟΥ: «ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ»
Για τις ανάγκες και τις δυσκολίες του σήμερα, τις οποίες όμως η Διοίκηση του Γηροκομείου προσπαθεί να κρατήσει μακριά από τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας αυτές τις άγιες μέρες μίλησε στην «Θ» η πρόεδρος του Ιδρύματος, Βιβή Στυλιανίδου, η οποία μας μίλησε για τις προσπάθειες αυτές λέγοντας ότι «κατ’ αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας εδώ καθώς και για το ενδιαφέρον που δείχνετε για το Ίδρυμα και τους ανθρώπους που φροντίζει. Είναι αλήθεια ότι η οικονομική κρίση που περνά η πατρίδα μας δεν μας έχει αφήσει και εμάς ανέγγιχτους, δεδομένου ότι έχει αυξήσει τις ανάγκες αλλά από την άλλη έχει μειώσει και την δυνατότητα πολλών ανθρώπων που μας στήριζαν να συνεχίσουν να το κάνουν. Έτσι για φέτος, ανταποκρινόμενοι και εμείς σε αυτά τα νέα δεδομένα αλλά θέλοντας να δώσουμε και από την πλευρά μας στους γέροντες και τις γερόντισσες που φιλοξενούμε και φροντίζουμε όση περισσότερη ζεστασιά και χαρά μπορούμε, θα διοργανώσουμε φέτος μόνο την καθιερωμένη γιορτή της Πρωτοχρονιάς, μιας και εκείνη την ημέρα εορτάζει και το ίδρυμά μας το οποίο ονομάζεται «Μέγας Βασίλειος». Παράλληλα προσπαθούμε να μην φτάσουν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε να στεναχωρήσουν τους τροφίμους μας αλλά αντίθετα θέλουμε να τους κάνουμε να νιώσουν την διαφορά αυτών των ημερών. Έτσι έχουμε στολίσει αυτές τις ημέρες τους χώρους του Ιδρύματος, τα δωμάτιά τους και γενικότερα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό προς αυτή την κατεύθυνση. Σε αυτό έχουμε και την αρωγή των σχολείων, του Στρατού, συλλόγων και οργανώσεων, οι οποίοι έρχονται, τραγουδούν και διασκεδάζουν, όσο γίνεται τους τροφίμους μας. Διότι εδώ μπορεί να βρίσκουν στοργή, ζεστασιά, καθαριότητα, φαγητό και συντροφικότητα αλλά αυτές τις ημέρες έχουν ανάγκη να τους θυμηθούμε όλοι μας. Προπάντως δε οι δικοί τους άνθρωποι, οικογένεια, φίλοι και συγγενείς, στους οποίους απευθύνω έκκληση να έρθουν και να επισκεφτούν τους δικούς τους ανθρώπους αυτές τις ημέρες. Γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι στην καθημερινότητά μας. Όμως είναι εντελώς διαφορετικό για την ψυχολογία του ηλικιωμένου να έρθει ο δικός του άνθρωπος και να τον επισκεφθεί, ακόμη και αν είναι να του δώσει έστω μόνο και μία καραμέλα. Άλλωστε για την υλική τους στήριξη προσπαθούμε, στο μέτρο και στο βαθμό που μπορούμε, να τους στηρίζουμε εμεί. Αυτό που έχουν όμως ανάγκη αυτές τις ημέρες είναι η ηθική στήριξη, την οποία μπορούν καλύτερα να τους τις προσφέρουν οι επισκέψεις των προσφιλών τους προσώπων

ΕΝΘΕΤΟ

Η χορωδία του Συλλόγου Σαμίων Θεσσαλονίκης στο Γηροκομείο Ξάνθης

Μία ευχάριστη έκπληξη περίμενε τους ηλικιωμένους τροφίμους του Γηροκομείου Ξάνθης το μεσημέρι του Σαββάτου 19 Δεκεμβρίου, όταν του επισκέφθηκε και τραγούδησε γι’ αυτούς η χορωδία του Συλλόγου Σαμίων Θεσσαλονίκης «Ο Πυθαγόρας».
Όπως δήλωσε στην «Θ» η πρόεδρος του Ιδρύματος, κα Στυλιανίδου, «ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για όλους μας, διοίκηση, προσωπικό και τροφίμους, δεδομένου ότι η επίσκεψη αυτή έγινε με πρωτοβουλία του Συλλόγου, χωρίς καμία δική μας παρέμβαση, για να δώσουν χαρά και ζεστασιά στους τροφίμους μας και για τον λόγο αυτό τους ευχαριστούμε από βάθους ψυχής».
Από την πλευρά της η πρόεδρος του Συλλόγου Σαμίων, κα Σταματία Γρηγορίου, τόνισε ότι «ο σύλλογός μας είναι πολιτιστικός και ασχολείται με την προβολή του νησιού μας μέσω πολιτιστικών, κυρίως, εκδηλώσεων. Ξέρουμε επίσης ότι αυτές τις γιορτινές ημέρες πρέπει να δίνουμε χαρά και ζεστασιά στην Τρίτη ηλικία . Για τους λόγους αυτούς λοιπόν πήραμε την πρωτοβουλία και είμαστε σήμερα εδώ για να δηλώσουμε την παρουσία μας αλλά και να δηλώσουμε στους παράγοντες του Ιδρύματος την διάθεσή μας να βοηθήσουμε όπως μπορούμε το δύσκολο έργο τους, συμμετέχοντας και σε άλλες εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν από το Ίδρυμα «Μέγας Βασίλειος» για τον σκοπό αυτό. Τέλος θέλω να ευχηθώ Καλές Γιορτές σε όλους και ευτυχισμένος ο Καινούριος Χρόνος».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΛΗΓΑΡΔΑΚΗΣ
syligardakisg@yahoo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: