Έθεσε εαυτόν εκτός του Σωματείου Ζωόφιλων Ξάνθης, η εκπαιδευτικός Χριστίνα Πούλιου – Μπαλτά, σύζυγος του Χρίστου Πούλιου, για λόγους που εξηγεί στην δημόσια ανακοίνωση της πράξης της.
Αναφέρει:
«Φίλες, φίλοι
Οι πιο πολλοί από σας θα γνωρίζουν τη μεγάλη μου αγάπη στα ζώα και το πώς αυτή μετουσιώνεται καθημερινά σ’ ένα διαρκή αγώνα, με σκοπό να «ανοίξει» η καρδιά των ανθρώπων και να τα αντιμετωπίσει με Αγάπη, Δικαιοσύνη, Σεβασμό…
Τότε, και μόνο τότε, θα έρθει και η στιγμή της αρμονικής συμβίωσης μαζί τους, όπως, εξάλλου, είναι και η βασική επιδίωξη όλων των αγώνων, προσωπικών και συλλογικών, αυτών που έχουν βάλει αυτή την επίτευξη ως βασικό σκοπό της ζωής τους.
Μέχρι τώρα, όλοι γνωρίζατε τη φιλοζωική μου δράση ως μέλος του Σωματείου Ζωόφιλων Ξάνθης…Με όλα τα θετικά ή και τα αρνητικά που μπορεί να περικλείει ένας τέτοιος ρόλος. Σαφώς και η συλλογική δράση, σ’ έναν τόσο ευαίσθητο τομέα, είναι το ζητούμενο και το επιθυμητό…Όταν, βέβαια, η δράση αυτή είναι «παραγωγική», ποικιλόμορφη, «διεισδυτική»στην «ανώριμη», ακόμη, κοινωνία μας, καταλυτική στις υπάρχουσες «αρρωστημένες» νοοτροπίες…
Υπάρχουν όμως, και παρερμηνευμένες προσωπικές ενέργειες, για λόγους που ο καθένας έχει το δικαίωμα να τις κρίνει,, οι οποίες όμως, κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο παρεμποδίζουν τη συλλογική δράση, έστω και την υποτυπώδη, αλλά και δρουν ανασταλτικά στο δύσκολο αγώνα μας…αυτόν της προστασίας των δικαιωμάτων των ζώων και της εμφύσησης της φιλοζωίας στην κοινωνία μας.
Είναι πεποίθησή μου, ότι η Φιλοζωία είναι ιδεολογία που θέλει να δει τον άνθρωπο να απαλλάσσεται από τον αρρωστημένο του εγωισμό και να ξαναπλησιάσει τη φύση και τα δημιουργήματά της…
Η Φιλοζωία από μόνη της υποδηλώνει άνθρωπο με μεγάλη ευαισθησία στην προστασία του περιβάλλοντος, στα ζώα, στα φυτά αλλά και σεβασμό στις Δημοκρατικές Αρχές της Ελευθερίας της Έκφρασης.
Κατόπιν όλων τούτων, σας ανακοινώνω ότι από σήμερα, η φιλοζωική μου δράση θα έχει προσωπικό χαρακτήρα…Με τη συμμετοχή μου στη συλλογική δράση του συγκεκριμένου Σωματείου, προσδοκούσα και πίστευα ότι θα μπορούσαν να γίνουν ολοκληρωμένες δράσεις παρέμβασης σε μια τοπική κοινωνία, η οποία δεν έχει, ακόμη, «αφυπνιστεί» στα θέματα φιλοζωίας. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη…
Αυτό, βέβαια, με τίποτε δε σημαίνει, ότι ο αγώνας μου θα σταματήσει, ή ότι δε θα προσφέρω τη βοήθεια μου όπου κι όταν μου ζητηθεί…Είμαι ταγμένη στο φιλοζωικό κίνημα, εκείνο που πιστεύει στην αρμονική συνύπαρξη και ειρηνική συμβίωση με όλα τα όντα του πλανήτη μας, χωρίς εξαίρεση, και αγωνίζεται για τα δικαιώματα της Φύσης και της Ζωής…
Τελειώνοντας, θα ήθελα να προσθέσω το εξής…
Ανεξάρτητα από τους τυπικούς ρόλους μας, διακριτούς ή όχι, που μας προσδίδονται ή μας αφαιρούνται στη ζωή μας, ανάλογα με τις διαφοροποιήσεις των εκάστοτε καταστάσεων, ο μοναδικός, κυρίαρχος, επιτρεπτός μας ρόλος, είναι εκείνος που μας προσδίδεται από μια ανώτερη δύναμη κι έχει ως σκοπό στο να μας «οδηγεί» στο βασικό μας «αποτύπωμα» σ’ αυτήν τη ζωή…
Το ζώο είναι η «γέφυρα» που μας συνδέει με τη ζωή πριν από τη γνώση…Ίσως και με τη ζωή…μετά τη γνώση…
Κρατώ, λοιπόν κι εγώ, αυτόν τον «κρίκο», τον τόσο πολύτιμο για το ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ…Συνδέω μαζί του τους αγώνες μου, προσωπικούς και συλλογικούς, άλλοτε πετυχημένους κι άλλοτε αποτυχημένους, μα, πάντα, συνεχείς, ευοίωνους και ελπιδοφόρους…κι αυτό γιατί, πάντα, υποκινούνται από μια ακαταμάχητη δύναμη…Αυτή που «εκπέμπουν» τα υγρά μάτια των ζώων…
Σας ευχαριστώ όλους!
Με εκτίμηση!
Χριστίνα Μπαλτά-Πούλιου
Δασκάλα-Ενεργή Εθελόντρια Φιλόζωος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου