Κατά τ’ άλλα οι αρχηγοί… είπαν ωραία πράγματα!

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Η μητέρα μου διανύει το 83ο έτος της ηλικίας της και δόξα τον Θεό, διατηρεί ακέραια την λογική της, κατά το κοινώς λεγόμενο… «τάχει τετρακόσια»! Δυσκολεύεται όμως εκ των πραγμάτων να αντιληφθεί τα νέα δεδομένα που χαρακτηρίζουν πλέον τις προεκλογικές περιόδους. Βλέπετε, η γενιά των πατεράδων μας, έζησε εποχές «Μαυρογιαλούρων», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι άλλαξαν επί της ουσία πολλά πράγματα από τότε…

Τις τελευταίες ημέρες άκουγε συνέχεια από την τηλεόραση (όσο της επιτρέπει η ακοή της) πολλές συζητήσεις γύρω από τα debates και είναι αλήθεια ότι την «απασχόλησε» αρκετά… Προχθές, όταν την συνάντησα δεν άντεξε και μου το πέταξε: «Τι είναι αυτό το ντιμπέι» με ρώτησε… Άντε τώρα εγώ να της εξηγήσω, ότι είναι ένα παιχνίδι επικοινωνιακού χαρακτήρα, που υποτίθεται ότι γίνεται για να ενημερωθεί ο κόσμος γύρω από τις θέσεις και τα προγράμματα των πολιτών αρχηγών. Προγράμματα που θα κληθούν να εφαρμόσουν σε περίπτωση που αναλάβουν την κυβέρνηση της χώρας την επομένη των εκλογών.
Σε εύλογη ερώτησή της, πως είναι δυνατόν, από την μία να γίνονται αυτά τα «ντιμπέι» και από την άλλη να συνεχίζονται οι πρακτικές των μπαλκονιών και των συγκεντρώσεων τύπου Μαυρογιαλούρου… δεν μπόρεσα να της δώσω σαφή απάντηση. Προσπάθησα όμως να της δώσω να καταλάβει, πως όλα αυτά είναι παιχνίδια εντυπώσεων, πως είναι ένα προσχεδιασμένο «σόου», όπου οι μετέχοντες και ιδιαίτερα οι επικεφαλής των δύο κομμάτων εξουσίας, πηγαίνουν καλά δασκαλεμένοι από ειδικούς, όχι μόνο επάνω στο τι θα απαντήσουν, αλλά και στο πως θα απαντήσουν. Τι κινήσεις θα κάνουν, τι μορφασμούς θα κάνουν, πότε θα νευριάσουν, πότε θασυνοφρυωθούν, πότε θα αγανακτήσουν και γενικά μια σκηνοθετημένη παράσταση, που σε τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από μία θεατρική αντίστοιχη. Κωμωδία ή δράμα, στην προκειμένη περίπτωση απέχει ελάχιστα…
Κάθισε λοιπόν η μάνα μου απέναντι στην τηλεόραση προχθές, την έβαλε μάλιστα και στην διαπασών (καθότι βλέπετε η μειωμένη ακοή της) και περίμενε να πληροφορηθεί για τα τρανά των αρχηγών… Χθες μου τηλεφώνησε στο γραφείο για να μου πει τις εντυπώσεις της: «Όλοι είπαν ωραία πράγματα, αλλά περισσότερο μου άρεσε ο Καραμανλής» μου είπε και… με έστειλε δεόντως!
Δεν ξέρω αν η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει την ίδια άποψη με την μητέρα μου, αλλά προφανώς το επικοινωνιακό αυτό παιχνίδι αποδίδει αρκετά. Υποτίθεται πως θα έπρεπε να ξεπεράσουμε τις εποχές του ’60 και του ’70, αλλά φαίνεται τελικά πως… ζούμε ακόμη εκεί. Είμαστε το ίδιο ευκολόπιστοι, το ίδιο καλοί χειροκροτητές, το ίδιο ενθουσιώδεις, χωρίς όμως να εξετάζουμε το περιεχόμενο.
«Όλοι είπαν ωραία πράγματα» και θα συμφωνήσω με την μητέρα μου… Το θέμα όμως είναι, ποιος από αυτούς θα μπορέσει να ΚΑΝΕΙ ωραία πράγματα και με ποιες προϋποθέσεις; Υπερχρεώνοντας την χώρα σε «τρίτους» που θα σπεύσουν αργότερα να μας βγάλουν στο «σφυρί»; Μήπως βάζοντας ακόμη πιο βαθιά το χέρι τους στην τσέπη του ήδη ταλαιπωρημένου και εξαθλιωμένου Έλληνα φορολογούμενου πολίτη; Μήπως θα… περικόψουν τις βουλευτικές αποδοχές ή μήπως θα στείλουν πίσω στις θέσεις τους, τους χιλιάδες αποσπασμένους δημόσιους υπαλλήλους (που όλοι εμείς πληρώνουμε) στα πολιτικά τους γραφεία; Μήπως πάλι θα κυκλοφορούνε με δικά τους ΙΧ και θα περικόψουν δημόσιες δαπάνες εκατομμυρίων ευρώ για τις χιλιάδες κρατικές λιμουζίνες; Τι απ’ όλα αυτά θα κάνουν για να εξασφαλίσουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους;
Παρόλα αυτά οι αρχηγοί μας είπαν… ωραία πράγματα! Και το λέει αυτό μια γυναίκα, που δούλεψε στην ζωή της με τις πλέον αντίξοες συνθήκες για να πάρει σήμερα… δύο συντάξεις (τη δική της και του συγχωρεμένου του πατέρα μου) συνολικού ύψους… 750 ευρώ, μετά από συνολικά… 70 χρόνια εργασίας και των δύο! Και το λέει αυτό ένας άνθρωπος που ταλαιπωρήθηκε στους διαδρόμους και στις λίστες αναμονής των ιδρυμάτων κοινωνικών ασφαλίσεων και των νοσοκομείων! Που έδινε από τον ιδρώτα και το αίμα της για να σπουδάσει τα παιδιά της σε μία χώρα… δωρεάν παιδείας! Που ξέρει από την εμπειρία της, ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απ’ όλα αυτά που η ίδια αναθεμάτιζε τα τελευταία… 35 χρόνια!
Κατά τα’ άλλα οι αρχηγοί είπαν ωραία πράγματα, αλλά εμάς μας περιμένουν ακόμη πιο… δύσκολες ημέρες από την 5η Οκτωβρίου και μετά!