Ο «μέσος Έλληνας»…

Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ

Αναφερόμαστε συνήθως στο «μέσο Έλληνα πολίτη»… Ποιος είναι όμως ο σημερινός μέσος Έλληνας; Ας τον προσωποποιήσουμε λοιπόν και ας τον βαπτίσουμε… Γιάννη (το πιο συνηθισμένο ελληνικό όνομα). Ο Γιάννης λοιπόν, είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά. Το ένα στο δημοτικό και το άλλο τελειώνει φέτος (ή του χρόνου) το λύκειο. Είναι δημόσιος υπάλληλος και η γυναίκα του διατηρεί ένα μίνι μάρκετ στη γειτονιά. Ο Γιάννης, μόλις τελειώνει τη δουλειά του (συνήθως φεύγει νωρίτερα ως… γνήσιος δημόσιος υπάλληλος), αναλαμβάνει βάρδια στο «μπακάλικο» για να μπορέσει η γυναίκα του να μεριμνήσει για τις ανάγκες του σπιτιού το μεσημέρι (φαγητό, τραπέζι, λάτρα κ.λπ.) και φυσικά η οικογένεια δεν τρώει ποτέ όλη μαζί εκ των πραγμάτων.

Για το Γιάννη η λέξη ξεκούραση είναι λέξη άγνωστη, αφού μ’ ένα μισθό δεν βγάζει ούτε τα στοιχειώδη. Άρα πρέπει να συντηρηθεί και να μεγαλώσει και η δουλειά της συζύγου. Αλήθεια είναι ότι μπαίνουν «καλά λεφτουδάκια» στον οικογενειακό κορβανά. Κι οι δυο μαζί το ζευγάρι, βγάζουν περίπου 2.500€ μηνιαίως και υπ’ αυτή την έννοια, αποτελούν πράγματι μία «μέση» ελληνική οικογένεια…
Σε ό,τι αφορά τη «ζωή» αυτής της οικογένειας, οι μέρες είναι σχεδόν όλες ίδιες, αφού το μαγαζί της συζύγου δεν κλείνει σχεδόν ποτέ. Από το πρωί ο καθένας στη δουλειά του. Το μεσημέρι εναλλάξ και το βράδυ ο «κάματος» δεν τους αφήνει περιθώρια για τίποτα, ούτε καν για τη «διαδικασία» προετοιμασίας ενός… τρίτου παιδιού!!
Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές δυνατότητες του μέσου αυτού Έλληνα, δηλαδή την αγοραστική αξία των 2.500€ μηνιαίως, γνωρίζετε πολύ καλά ποια είναι αυτή σήμερα. Όταν για παράδειγμα ο Γιάννης πληρώνει ενοίκιο ή δόση δανείου για το σπίτι, όταν πληρώνει για τη συντήρηση ενός αυτοκινήτου, όταν πληρώνει κοινόχρηστα και λογαριασμούς ηλεκτρικού, νερού, τηλεφώνου, κινητών κ.λπ.. Όταν πληρώνει φροντιστήρια για το μεγάλο του παιδί που θα δώσει πανελλήνιες εξετάσεις. Όταν πληρώνει τα «αγγλικά» και τη δεύτερη απασχόληση του μικρού του παιδιού (μουσική, αθλητισμός κ.λπ.). Όταν πληρώνει για κοινωνικές υποχρεώσεις και φυσικά όταν πρέπει να γεμίσει το ψυγείο και η αποθήκη κι όταν πρέπει να «ντύνεται» η οικογένεια (ρουχισμός κ.λπ.)…
Τα βάζει λοιπόν κάτω ο Γιάννης αλλά και πάλι δεν του βγαίνουν… Τι κάνει λοιπόν ο μέσος Έλληνας; Τραβάει κατευθείαν στην τράπεζα και βγάζει μία (και περισσότερες) πιστωτική κάρτα και εκεί είναι που γίνεται το Βατερλό!
Ο Γιάννης, ξαφνικά νοιώθει οικονομικά πιο άνετος κι αρχίζει να «επενδύει»… να κάτι κομπιούτερ, να μια νέα τηλεόραση, να κι ένα laptop, άσχετα αν δεν το χρειάζεται, να και κανένα δεύτερο αυτοκίνητο για τη σύζυγο (συνήθως καινουργιές) και ο μέσος Έλληνας γίνεται στις απολαύσεις ξαφνικά μέσος ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ πολίτης!
Τι γίνεται όμως μετά; Μετά αρχίζουν τα τηλεφωνήματα για τις καθυστερημένες δόσεις της κάρτας, αρχίζει η γκρίνια, αρχίζουν οι στεναχώριες και τελειώνει η… ήσυχη ζωή της οικογένειας, που στο φινάλε χάνει κι αυτά που είχε και φτού πάλι απ’ την αρχή!
Αυτόν τον μέσο Έλληνα πολίτη δεν είναι δυνατόν να τον ενδιαφέρουν τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα σε όλα τα επίπεδα… Όταν – πόσο μάλλον – τις λιγοστές ελεύθερες ώρες, η σύγχρονη τεχνολογία (τηλεόραση, διαδίκτυο κ.λπ.) του κάνει και τη σχετική πλύση εγκεφάλου… Γίνεται ένας άνθρωπος γεμάτος προβλήματα και προβληματισμούς, σκυθρωπός, εσωστρεφής και άμεσα ελεγχόμενος ανά πάσα στιγμή.
Αυτός είναι ο Έλληνας πολίτης του σήμερα που «σχεδίασαν» πολλά χρόνια πριν κάποιοι πολίτες άλλων χωρών και τον διαμόρφωσαν με ακρίβεια, με τη βοήθεια φυσικά και των υποτιθέμενων εκπροσώπων του στα υψηλά πολιτικά πόστα.
Αυτός είναι ο σημερινός μέσος Έλληνας πολίτης, που δύσκολα πλέον θα ξανασηκώσει κεφάλι, αφού τα μεγάλα αφεντικά πλέον στη χώρα του, είναι τα ξένα κεφάλαια των πολυεθνικών που προέρχονται είτε από την Ευρώπη, είτε από την Αμερική, είτε από την Τουρκία, είτε από την… Μογγολία, πλην όμως αυτά κάνουν πλέον κουμάντο. Αυτά και οι «νταβατζήδες» όπως εύστοχα τους ονόμασε ο σημερινός πρωθυπουργός μας.
Στο διά ταύτα, ο μέσος Έλληνας πολίτης, είναι όμηρος όλων αυτών των καταστάσεων και συγχρόνως θύμα της νέας τάξης πραγμάτων, όπως αυτό μπορεί να διερμηνευθεί…