Μπορεί στον εργασιακό βίο τα τριανταπεντάχρονα ν’ αποτελούν ορόσημο συνταξιοδότησης, όμως στον πολιτικό βίο εκλαμβάνονται ως ένδειξη στερέωσης και σταθερότητας, καθώς και ως κίνητρο για περαιτέρω ενδυνάμωση.Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τις δηλώσεις εκπροσώπων κομμάτων της πόλης μας, αναφορικά με τη σημερινή επέτειο αποκατάστασης της δημοκρατίας, την επιλεγόμενη μεταπολίτευση. Με τον όρο μεταπολίτευση εννοείται η περίοδος της νεώτερης ελληνικής ιστορίας μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών. Κυριότερα χαρακτηριστικά των πρώτων χρόνων αυτής της περιόδου είναι η νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος και η προσπάθεια απάλυνσης των πληγών που είχαν ανοίξει οι ιδεολογικές διαμάχες από την απελευθέρωση μέχρι το 1974. Κυριότερο παράδειγμα αυτής της διαδικασίας ξεκαθαρίσματος με το παρελθόν είναι η μετέπειτα παράδοση της εξουσίας στην πρώτη «κεντροαριστερή» κυβέρνηση της Ελλάδας -μετά τις εκλογές του 1981- καθώς και η συγκατοίκηση Καραμανλή-Παπανδρέου.
Είναι γεγονός ότι η εικόνα της Ελλάδας έχει αλλάξει θεαματικά από το 1974 και τη βραδιά –σαν σήμερα- του ερχομού του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Είναι επίσης γεγονός ότι δεν άλλαξαν θεαματικά οι δομές, περνώντας σε μια φάση «αποχρωματισμού» και αποϊδεολογικοποίησης και –κυρίως- αναγωγής των πάντων σε οικονομικά μεγέθη. Ο «κυρίαρχος λαός» της πρώτης μεταπολιτευτικής δεκαετίας, είδε στη συνέχεια εαυτόν να μετατρέπεται σε παθητικό δέκτη και εξάρτημα της παντοδύναμης «αγοράς» (καμία σχέση με την «αγοράν» των αρχαιοελλήνων) και να ξηλώνονται «αναίμακτα» τα κεκτημένα του.
Πολύ μελάνι έχει χυθεί σε μια συζήτηση που δεν μπορεί ποτέ να εξαντληθεί. Όπως και πολύς λόγος έχει γίνει για το «τέλος της μεταπολίτευσης», κάτι που από το 1985 και εντεύθεν επαναλαμβάνεται τακτικά. Οικονομικώς ειδέσθαι, τότε τελείωσε το παράδειγμα που βασιζόταν στον εκτεταμένο κρατικό παρεμβατισμό, για ν’ αντικατασταθεί βαθμιαία από τη «φιλελεύθερη ορθοδοξία». Με την καθιέρωση της ιδιωτικής τηλεόρασης το 1989, άλλαξε άρδην και ο τρόπος διαμόρφωσης της «κοινής γνώμης», αλλά και της «πολιτικής ατζέντας». Όπως έγραφε και ο πρώην υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης «η περίοδος της μεταπολίτευσης θα μπορούσε να χωρισθεί νοητά σε τέσσερεις φάσεις: Τη φάση της προετοιμασίας για την ένταξη στην ΕΟΚ, που περιλαμβάνει το δεύτερο μέρος της δεκαετίας του 1970. Τη φάση του μακροοικονομικού λαϊκισμού, που περιλαμβάνει κυρίως τη δεκαετία του 1980. Τη φάση της ονομαστικής σύγκλισης, η οποία διήρκεσε από το 1990 έως και την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ και την περίοδο της συμμετοχής στην Ευρωζώνη, από το 2000 έως και σήμερα».
Σε μια προσπάθεια απολογισμού αλλά και καταγραφής των προσδοκιών για το μέλλον, η «Θ» συνομίλησε με εκπροσώπους των πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων στην πόλη μας.
Στ. ΜΩΡΑΪΤΗΣ: «ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ»
Στην παραπάνω φράση του πάντα ολιγόλογου προέδρου της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής (ΝοΔΕ) της Νέας Δημοκρατίας κ. Στέλιου Μωραΐτη, συμπυκνώνεται το νόημα της εκτίμησής του για τα τριανταπεντάχρονα από την μεταπολίτευση: «Μετά από τριανταπέντε χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, έχουμε σήμερα μια δημοκρατία που δεν είχε συμβεί ξανά στα χρονικά της νεότερης ιστορίας» λέει ο κ. Μωραΐτης και προσθέτει: «Τα πράγματα είναι κάθε χρόνο και καλύτερα από τον περασμένο και βελτιώνονται διαρκώς. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, αφού έπρεπε να γίνει εκείνη η συμφορά, για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση της δημοκρατίας μας».
Αχ. ΤΣΑΡΤΣΑΡΑΣ: «ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ»
Ο γραμματέας του ΠαΣοΚ στην Ξάνθη κ. Αχιλλέας Τσαρτσάρας, αναθυμάται τις απαρχές της μεταπολίτευσης και τη σημασία της: «Η δημοκρατία έχει τραυματιστεί πολλές φορές και πριν από το ’67, αλλά αυτή η εφτάχρονη τυραννία έβαλε το λαό στο περιθώριο. Όχι απλά τον ανάγκασε να γνωρίσει τη φρίκη, αλλά τον έκανε να ζήσει σε κατάσταση κατοχής και φασισμού. Ο λαός έδωσε τη μάχη και την κέρδισε. Από τότε ως τώρα αλλά και στο μέλλον, έχουμε χρέος να προστατεύσουμε τη δημοκρατία ακόμα και με κόστος. Εύχομαι τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μη ζήσουν τέτοιες εμπειρίες που ζήσαμε εμείς εκείνη την περίοδο». Ο κ. Τσαρτσάρας καταλήγει λέγοντας ότι «από το ‘74 ως σήμερα ο αγώνας για τη δημοκρατία
συνεχίζεται και πιστεύω πως έχει εδραιωθεί».
Γ. ΚΟΛΛΑΡΟΣ: «ΑΠΟ ΤΟ ’74 ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ»
Την αντιδιαμετρικά αντίθετη άποψη από αυτή του κ. Μωραΐτη καταθέτει ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ κ. Γεώργιος Κολλάρος: «Από το ’74 ως σήμερα χειροτερεύουν τα πράγματα και –μαζί με πολλά- φταίει και η νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί. Σήμερα δεν συζητάμε μόνο την τρέχουσα κατάσταση, αλλά και σε ποια κατάσταση βρίσκεται η δημοκρατία. Κι αν αφήσουμε έξω το κρίσιμο οικονομικό ζήτημα, βλέπουμε ότι και τα δημοκρατικά δικαιώματα ακολουθούν την ίδια πορεία. Σήμερα είναι χειρότερα από πέρυσι κι ακόμα πιο πολύ από πρόπερσι, με παρακολούθηση από κάμερες, έλεγχο των κινητοποιήσεων, με έλεγχο της προσωπικής ζωής (visa, DNA κ.α.)». Ο κ. Κολλάρος εκτιμά ότι «περπατάμε σ’ ένα στάδιο δημοκρατίας που δεν είναι αυτή που ονειρευόμασταν το ’74, καλή η γιορτή, αλλά πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχει στέρηση δικαιωμάτων» και καταλήγει λέγοντας: «Θεωρούμε ότι τα δικαιώματα θα βαίνουν μειούμενα και ζητάμε εκδημοκρατισμό των θεσμών. Χρειάζεται συνολική αντιμετώπιση για ν’ αλλάξει το σύστημα που ζούμε, ο κόσμος πρέπει να παλέψει για τη ζωή του, για την εργασία, την υγεία, την παιδεία».
Ν. ΚΑΛΙΑΜΠΑΚΑΣ: «ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ»
Την εκτίμηση ότι «η δημοκρατία περνάει τις χειρότερες στιγμές της από την μεταπολίτευση και εντεύθεν» εκφράζει ο γραμματέας του Συνασπισμού στην Ξάνθη κ. Νίκος Καλιαμπάκας, εξηγώντας: «Δεν απορρίπτουμε τη δημοκρατία αφού εκεί επενδύουμε και εκεί βρίσκονται οι λύσεις, όμως δεν πρέπει να κρύβουμε και τα αρνητικά στη λειτουργία της. Έγιναν βήματα και θεμελιώθηκε η δημοκρατία, σε δύο χρονικά τμήματα: το πρώτο ως το 1981 και την εδραίωση της πρώτης δημοκρατίας και το δεύτερο από το 1981 ως σήμερα, που τίθενται νέα ζητήματα δημοκρατίας». Ο κ. Καλιαμπάκας εκτιμά ότι «τελευταία η δημοκρατία έχει βαλτώσει αρκετά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη» και καταλήγει λέγοντας: «Υπάρχει πισωγύρισμα όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και τις αξίες. Υπάρχουν φόβοι για το μέλλον, τόσο για τα παραπάνω όσο και για τις εργασιακές σχέσεις και άλλα ζητήματα και χρειάζεται επαγρύπνηση και διαφύλαξη των κεκτημένων».
Στ. ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ: «ΑΠΛΑ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ»
Χωρίς να φείδεται χαρακτηρισμών ο εκπρόσωπος του ΛαΟΣ κ. Σταύρος Σπηλιώτης, καταθέτει ευθαρσώς την άποψή του: «Η χώρα είδε πολλά δεινά σ’ αυτά τα τριανταπέντε χρόνια. Μπορεί η δημοκρατία ν’ αποκαταστάθηκε στα χαρτιά, όχι όμως και στην πραγματικότητα αφού απλά τώρα έχουμε μια άλλου είδους δικτατορία, οικονομική και αντιλαϊκή με όλα τα μέτρα που παίρνονται. Άλλο ήταν το όραμα του λαού, η κατάσταση είναι οικτρή και δεν ξέρουμε ποια μπορεί να είναι η προοπτική». Όσον αφορά το μέλλον της δημοκρατίας, ο κ. Σπηλιώτης λέει: «Πρέπει ν’ αλλάξει ρότα το πολιτικό κατεστημένο που έχει την ευθύνη των 35 ετών, με πέντε πρόσωπα (δυο Καραμνλήδες, δυο Παπανδρέου κι έναν Μητσοτάκη). Αν δεν γίνει αυτό, αν δεν σκεφτούμε πατριωτικά, αν δεν υποστηρίξουμε τα εθνικά μας θέματα που επιβάλλουν άλλοι, αν δεν ενωθεί ο λαός –που όπως έλεγε ο Γεώργιος Παπανδρέου «λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος- τότε θα βαδίζουμε προς την καταστροφή. Κι αυτό όχι επειδή το θέλουν οι πολιτικοί, αλλά επειδή το επιβάλλουν εξωτερικοί παράγοντες».
Θοδωρής Μπακάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου