1/7/09
Το «πολιτικό παιχνίδι» στον Δήμο Τοπείρου…
Γράφει ο ΤΕΝΗΣ ΚΑΜΑΡΙΔΗΣ
Στον Τόπειρο παίζεται εδώ και πολύ καιρό ένα ενδιαφέρον «πολιτικό παιχνίδι» με βασικό πρωταγωνιστή τον Στέλιο Χατζηευαγγέλου. Ο οποίος Χατζηευαγγέλου, κατόρθωσε και έγινε το «νούμερο ένα» του ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο νομού διατηρώντας παράλληλα και αρκετές ακόμη θέσεις, αιρετές και μη, σε επίπεδο φορέων του νομού. Η πολυετή του θητεία στην αυτοδιοίκηση, τον προίκισε με εμπειρίες, όχι μόνο στην διοίκηση μιας κοινότητας ή ενός δήμου, αλλά εμπειρίες κύρια σε «πολιτικούς ελιγμούς» που είναι και το σημαντικότερο. Ως γνωστόν, το παιχνίδι της πολιτικής παίζεται συνήθως στο παρασκήνιο και κάτω από τραπέζια…
Ο Δήμαρχος Τοπείρου «έπαιξε» άριστα με το μειονοτικό στοιχείο του Τοπείρου και γενικότερα με την μειονότητα σε επίπεδο Θράκης (στην οποία εν πολλοίς οφείλει και την εκλογή του στον δημαρχιακό θώκο και αργότερα ίσως και κάπου αλλού)… Κατόρθωσε ακόμη να ενσωματώσει στον συνδυασμό του, πρώην ορκισμένους κομματικούς και αυτοδιοικητικούς αντιπάλους του, οι οποίοι στην συνέχεια δεν δίστασαν να έρθουν σε ευθεία ρήξη με ομοϊδεάτες τους για «χατίρι» του… Κατόρθωσε επίσης να διεμβολίσει τον συνδυασμό του αντιπάλου του, δίνοντας οφίκια σε μέλη που δεν ήταν προτεινόμενα από τον εν λόγω συνδυασμό! Και όλα αυτά, έχοντας απέναντι επίσης έναν έμπειρο πολιτικό, πλην όμως, της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Έναν πρώην βουλευτή και πολιτευτή της Ν.Δ., τον πανίσχυρο και μοναδικό κυβερνητικό βουλευτή σε επίπεδο νομού επί σύντομης κυβέρνησης Μητσοτάκη. Έναν έγκριτο δικηγόρο, με ισχυρές κομματικές προσβάσεις, που θα μπορούσε εύκολα (φαινομενικά) να σταθεί απέναντι και να νικήσει τον Στέλιο Χατζηευαγγέλου στις εκλογές του 2006. Κάτι όμως που δεν κατάφερε τελικά… Και ερχόμαστε στις πρόσφατες εξελίξεις…
Ενδεχομένως ο κος Μακρίδης να «έπαιξε» άσχημα και να κινήθηκε αντιδεοντολογικά στην συγκεκριμένη περίπτωση για την οποία κατηγορείται και για την οποία αποπέμπεται. Δεν μπορεί όμως, να φταίει μόνο αυτό…
Άκουγα χθες στην ραδιοφωνική εκπομπή του Γιάννη Γκορόγια, τους προέδρους τοπικών συμβουλίων από το Δήμο Τοπείρου, που «κουβάλησαν» εκατοντάδες ψήφους στον συνδυασμό Παυλακάκη, να συμφωνούν με την άποψη, ότι ο πρ. βουλευτής, δεν έχει καλές επαφές με την κοινωνία. Πως έχει μόνιμα μία αρνητική στάση σε έργα που έχει ανάγκη ο τόπος, πως θέλει να ακολουθείται και η «τελεία» του νόμου στις διαδικασίες, με ότι επισείει μια τέτοια μεθοδολογία για την εύρυθμη λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου και των λοιπών δημοτικών οργάνων.
Άρα έχουμε από την μία, έναν έξυπνο και έμπειρο δήμαρχο που δεν διστάζει να παίξει (γιατί, επαναλαμβάνω πως η πολιτική είναι ένα επικίνδυνο μεν, παιχνίδι δε) σε πολλά τερέν και να μετέλθει πολλές μεθόδους (ενίοτε και αθέμιτες) και από την άλλη έναν πολιτικό έμπειρο μεν, αλλά χωρίς άλλες γνώσεις επί του προαναφερομένου παιχνιδιού… Το θέμα είναι, τι προτιμάει ο δημότης απ’ όλα αυτά;
Αν κρίνω απ’ τα εκλογικά αποτελέσματα, φαίνεται πως προτιμούν τον πρώτο, με ότι αυτός πρεσβεύει σε τακτικές και μεθόδους… Επί της ουσίας όμως, διαφωνούν οι πολίτες και με τον έναν και με τον άλλον. Ο Δήμος Τοπείρου κατέληξε δυστυχώς να είναι από τους πιο οπισθοδρομικούς δήμους ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Με έναν πανίσχυρο Δήμαρχο ως πρόσωπο και ως πολιτική οντότητα, το έργο που συντελείται είναι αντιστρόφως ανάλογο, δηλαδή ελάχιστο! Και η αλήθεια είναι πως δεν ήταν έτσι εξ’ αρχής. Οι δύο πρώτες τετραετίες ήταν διαφορετικές. Υπήρχε όρεξη για δουλειά, υπήρχε δραστηριότητα, υπήρχε έργο. Τελευταία όμως, μας απασχολεί περισσότερο με τα παρασκηνιακά του καμώματα (ο Δήμος) παρά με το έργο που παρουσιάζει προς όφελος των δημοτών του.
Μου έχουν διατυπώσει διάφορες καταγγελίες γνωστοί δημότες Τοπείρου για «συμπτωματική λειτουργία» των υπηρεσιών του Δήμου, για περίεργες συναλλαγές με μειονοτικούς κύκλους, για τον μαρασμό της παραλιακής ζώνης και για πολλά άλλα που θα θέσω υπόψη, τόσο του Δημάρχου (αν τον βρω, γιατί είναι αρκετά ακριβοθώρητος), αλλά και του κου Παυλακάκη, ώστε να έχουμε μία πληρέστερη εικόνα για το πώς βλέπουν την σημερινή εικόνα του Δήμου οι δύο καθ’ ύλην αρμόδιοι.
Και κάτι ακόμη. Η «Θ», αλλάζει τακτική με τους αυτοδιοικητικούς γενικότερα και όχι μόνο με αυτούς του Δήμου Τοπείρου. Δεν θα αρκείται στις δικές τους δηλώσεις. Θα «μετράνε» για εμάς περισσότερο οι τοποθετήσεις των πολιτών και στη συνέχεια θα ακούμε τους αιρετούς… «απολογούμενους» (όχι σε εμάς, αλλά στους πολίτες). Γιατί δυστυχώς, μέχρι σήμερα μάλλον τους κακομάθαμε όντας «ευκολόπιστοι» οι περισσότερο εξ ημών, αν και δεν θα έπρεπε…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου