Η μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο, με κύριο ένοχο τον άνθρωπο, πλήττει σοβαρά πάνω από 100 χώρες στον κόσμο, προκαλώντας εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών και πλημμύρες.Η ερημοποίηση της γης έχει ως αποτέλεσμα ανυπολόγιστες απώλειες σε γεωργικό και κτηνοτροφικό εισόδημα, καθώς επίσης και τη ραγδαία χειροτέρευση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής γενικότερα.
Στην Ελλάδα, το ένα τρίτο των εδαφών κινδυνεύει σοβαρά από ερημοποίηση και για το λόγο αυτό, η χώρα μας είναι μία από τις 200 χώρες που συντονίζουν τις προσπάθειές τους μέσω ΟΗΕ, για την καταπολέμηση του φαινομένου.
Η «Θ», ευαισθητοποιημένη σε ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος, απευθύνθηκε για άλλη μία φορά στον Διευθυντή της Περιφερειακής Μονάδας ΙΓΜΕ, τον Γεωλόγο κ. Επιτρόπου, ζητώντας του τη δική του άποψη για το θέμα.
Μας είπε τα παρακάτω άξια προσοχής ζητήματα:
«Είναι γνωστό ότι ήδη απ’ το 1977, η διεθνής κοινότητα ευαισθητοποιήθηκε πάνω στο θέμα της ερημοποίησης που απειλεί θα έλεγα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας. Το 1977 έγινε η πρώτη συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών επί της ερημοποίησης, απ’ την οποία προέκυψε ένα σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της ερημοποίησης. Αργότερα, πιο πρόσφατα, το 1997, 161 χώρες υπέγραψαν την προσπάθεια αυτή και συμμετέχουν στην καταπολέμηση του φαινομένου.
Τα αίτια είναι πολλά και περίπλοκα. Ξεκινούν απ’ την αλόγιστη εκμετάλλευση των δασών για να εξοικονομηθεί η καλλιεργήσιμη γη, απ’ την ανεξέλεγκτη βόσκηση, απ’ την ανεξέλεγκτη άρδευση και γενικότερα όλες απ’ όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες που επιβαρύνουν το περιβάλλον. Σχετικά πρόσφατα έχει επιβαρύνει το φαινόμενο της ερημοποίησης οι κλιματικές αλλαγές που παρακολουθούμε όλοι μας και κατά συνέπεια η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που επιτείνει την υφαλμύρωση.
Το γεγονός, ότι έχει καθιερωθεί η παγκόσμια ημέρα κατά της ερημοποίησης παγκόσμια δείχνει τη σοβαρότητα του θέματος. Οι περιοχές που κυρίως κινδυνεύουν είναι η Βόρεια Αφρική, με προέκταση προς τη Σαουδική Αραβία και την Μέση Ανατολή, η Νότια Ευρώπη συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας βέβαια, Ιταλία, Ισπανία, η Δυτική και Νότια Αφρική, αλλά κανείς δεν είναι εκτός ζώνης κινδύνου αν δεν παρθούν μέτρα που αφορούν τους παράγοντες που προαναφέραμε. Επίσης και στην Αυστραλία, όπως γνωρίζεται έχουμε το μεγάλο κεντρικό της τμήμα που είναι έρημος, το πρόβλημα της ξηρασίας είναι έντονο.
Σαν μέτρα αποφυγής ερημοποίησης θα μπορούσαμε να πούμε καταρχήν τον έλεγχο της άρδευσης, να μην αδυνατίζουμε δηλαδή τους υπόγειους υδροφορείς με μια ανεξέλεγκτη άρδευση, με αποτέλεσμα τόνοι γλυκού νερού και μιλάμε για εκατομμύρια κυβικά να χύνονται στη θάλασσα, μέσω των καναλιών. Άλλο μέτρο είναι να προσέξουμε τις αλλαγές του κλίματος, το λιώσιμο των πάγων, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, είναι να κάνουμε αναδασώσεις που επίσης είναι πολύ σημαντικό αυτό και γενικά να προσέχουμε να μην κάνουμε δραστηριότητες που επιβαρύνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Ο άνθρωπος πάντα ελπίζει και ήδη το γεγονός ότι καθιερώθηκε αυτή η παγκόσμια ημέρα και ότι γίνονται πλέον πολλές συζητήσεις και ο άνθρωπος κάνει μία προσπάθεια, στα πλαίσια του ΟΗΕ, για να βοηθήσει καταρχήν τις χώρες που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτές που είναι κοντά στις Σαχάρα. Η ελπίδα υπάρχει και είναι συνυφασμένη μόνο με την αύξηση της προσπάθειας για να γλιτώσουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε ακόμη για το μέλλον των παιδιών μας και το μέλλον της ανθρωπότητας.
Τα στατιστικά στοιχεία και τα επιστημονικά στοιχεία είναι πολλές φορές αντικρουόμενα. Πολλοί μιλούν για επιτάχυνση της διαδικασίας του λιώσιμου των παγών στην Αρκτική, αλλά άλλοι επιστήμονες λένε ότι αυτοί είναι φυσικοί κύκλοι που επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάποιων χιλιάδων ετών και συνεπώς έχουν γίνει και στο παρελθόν και θα γίνονται και στο μέλλον. Εκείνο που δεν υπήρχε όμως στο παρελθόν, ήταν η έντονη ανθρωπογενής δραστηριότητα, που σίγουρα επιβαρύνει την όλη κατάσταση».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου